تحلیل بینامتنیت نقاشی و طراحی لباس در غرب و مقایسه آن در ایران عصر حاضر

طراحی مد و لباس یکی از عرصه های ظهور هنر و خلاقیت است که همواره با سایر هنر ها رابطه بینامتنی داشته است.بینامتنیت یعنی خوانش متن با توجه به متون دیگر و مبتنی بر این اندیشه است که متن، نظامی بسته و مستقل نیست و با متون دیگر ارتباط دارد. رابطه بینامتنی میان طراحی لباس و سبک های نقاشی یکی از موفق ترین و زیباترین این روابط است. تحقیق حاضر در پی پاسخ به این پرسش است که تاثیرات بینامتنی میان طراحی لباس و سبک های نقاشی در غرب و ایران چگونه است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی است ، روش گردآوری مطالب کتابخانه ای، از طریق فیش برداری و تصویرخوانی است. روش تجزیه تحلیل داده ها کیفی است. بر اساس نتایج تحقیق می توان گفت با ظهور سبک های مدرن نقاشی ، زمینه برای تاثیرپذیری طراحی مد و لباس از سبک های نقاشی مدرن در غرب فراهم شده است. نمونه هایی از آثار طراحان مد تاثیرپذیری آنها از سبک کوبیسم ، امپرسیونیسم، سورئالیسم، هنر مفهومی و.... را نشان می دهد. رابطه میان آثار نقاشی ایرانی و طراحی لباس نیز در ده ه اخیر در ایران به چشم می خورد اما این ارتباط به شکل منسجم و سبک رایج پوشش ظاهر نشده است. در مواردی بین اثر طراحی شده در عرصه مد و لباس و پیش متن آن یعنی نقاشی رابطه بینامتنی قوی وجود دارد به شکلی که برگرفتگی لباس از اثر نقاشی کاملا آشکار است و نشانه ها با اندک تغییراتی بر لباس ظاهر شده اند . در مواردی رابطه ترانشانه ای قوی میان نشانه های متن پیشین نقاشی و متن جدید یعنی لباس وجود دارد که نشان از نبوغ و خلاقیت طراحان مد و لباس در خلق متن جدید است.

Keywords:

بینامتنیت , طراحی مد و لباس , سبک های نقاشی , لوران ژنی