تحلیل و تبیین فرهنگ و هنر ایرانی- اسلامی و نقش آن در خلق فضاهای فرهنگی و هنری به عنوان یک فضای شهری تعامل گرا

فرهنگ و هنر ایرانی- اسلامی دارای گنجینه عظیمی از معانی عمیق عرفانی و حکمت الهی است، معماری ایران نیز در دوران اسلامی، به مثابه کارآمدترین ابزار خلق فضا توانسته آثار درخشان و ماندگاری را در معماری و شهرسازی به وجود آورد. فضا به عنوان عنصری که تمام انسان را در بر می گیرد و نیز به عنوان عاملی که هر لحظه از زندگی او را تحت تاثیر قرار می دهد و فرهنگ به عنوان عنصری که تمام حرکت و رفتارهای آدمی بر مبنای آن است از اهمیت خاصی در بحث معماری و شهرسازی برخوردار است. این پژوهش بر آن است تا با دید تحلیلی، به استخراج مفهوم و مولفه های معماری و فرهنگ و هنر ایرانی- اسلامی و ارتباط بین آنها و تاثیر گذاری آن ها بر فضاهای فرهنگی و هنری به عنوان یک فضای شهری تعامل گرا، دست یافته و پس از آن چگونگی کاربرد این مولفه ها با هدف احیای هویت آن را مورد اشاره قرار دهد. براین اساس، با استفاده از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی، منابع مورد بررسی کیفی قرارگرفته و در نهایت با استفاده از روش استدلال به بیان مولفه های معماری و فرهنگ و هنر ایرانی- اسلامی پرداخته شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که در راستای احیای یک فضای فرهنگی شهری در تعامل با جامعه توجه به مولفه های فرهنگ و هنر و معماری، ضروری بوده و با در نظرگرفتن این مولفه ها می تواند جایگاه هویتی خود را در معماری کنونی ایران باز یابد. یافته ها نیز بیان کننده ی این امر است که فرهنگ و هنر و معماری ایرانی- اسلامی چه ارکانی دارد و وقتی وارد خلق فضاهای فرهنگی و هنری می شوند چه تاثیری می گذارند.

Keywords:

هنر ایرانی- اسلامی , فرهنگ و هنر , مجتمع فرهنگی- هنری , ارتباط فرهنگ و معماری