بررسی رابطه بین هوش معنوی و مهارت های ارتباطی با اثربخشی مدیران مدارس ابتدایی استان فارس

هدف از انجام این پژوهش تعیین رابطه ی هوش معنوی و و مهارت های ارتباطی با اثربخشی سازمانی مدیران مدارس دبستان استان فارس می باشد. جامعه آماری این تحقیق را تمامی مدیران شاغل در مدارس دبستان استان فارس در سال تحصیلی 97-98 (1500 نفر) تشکیل می دهند و حجم نمونه مورد پژوهش براساس جدول مورگان تعداد 306 نفر می باشد که به روش تصادفی خوشه ای تعدادی از مدارس استان فارس انتخاب و مدیران آن مورد بررسی قرار گرفتند. این تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است و در راستای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه هوش معنوی (بدیع و همکاران، 1386) با ضریب پایایی 0/85، پرسشنامه مهارت های ارتباطی (جرابک، 2004) با ضریب پایایی 0/69 و پرسشنامه اثربخشی (فایول و فریدمن و لایلز، 2001) با ضریب پایایی 0/88 مورد استفاده قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون چند متغیر استفاده شد که نتایج حاصل به شرح زیر می باشد: هوش معنوی می تواند اثربخشی را پیش بینی نماید و از مولفه های آن فقی مولفه های توانایی مقابله و تعامل با مشکلات و خودآگاهی و عشق و علاقه قادر به پیش بینی اثربخشی می باشد. از طرف دیگر مهارت های ارتباطی نیز قادر به پیش بینی اثربخشی می باشد و ازمولفه های آن درک پیام و قاطعیت می توانند اثربخشی مدیران را پیش بینی نماید.

Keywords:

هوش معنوی , مهارت های ارتباطی , اثربخشی , مدارس دبستان