بررسی فراوانی عناصر ژنتیکی متحرک(ترانسپوزون ها و توالی های الحاقی) در ایزوله های اسینتوباکتر حاوی کارباپنمازهای کلاس D از نمونه های بالینی بیمارستان های آموزشی شهر کرم

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,243

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

BCBCN02_030

تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1399

Abstract:

اسینتوباکتر بومانی یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی است که میزان کلونیزاسیون آن در افراد بستری شده در بیمارستان بویژه بیمارانی که به مدت طولانی بستری هستند و یا افرادی که تحت درمان با آنتی بیوتیک های وسیع الطیف و یا داروهای ضد سرطان می باشند، در حال افزایش است. اسینتوباکتر یکی از پاتوژن های شایع بیمارستانی است که در بخش ICU انتشار گسترده ای دارد. اسینتوباکتر یکی از پاتوژن های شایع بیمارستانی است که در بخش ICU انتشار گسترده ای دارد. بر طبق مطالعات قبلی حضور کارباپنم هیدرولایزینگ کلاس D مکانیسم رایج مقاومت دارویی در اسینتوباکتر است. شیوع کارباپنمازهای OXA در اسنتوباکتر به یک نگرانی جدی در سراسر جهان تبدیل شده است. اسینتوباکتر یکی از پاتوژن های شایع بیمارستانی است که در بخش ICU انتشار گسترده ای دارد. 108 ایزوله اسینتوباکتر از نمونه های بالینی بیمارستان های آموزشی شهر کرمان جمع آوری شد MIC. به روش انتشار دیسک و میکروبراث دایلوشن تعیین شد PCR. برای شناسایی فراوانی ژن های OXA23 ،OXA24،OXA51 ، OXA58. و قسمتی از توالی های الحاقی IS18، ISAba4، ISAba3، ISAba2، ISAba1، و همچنین قسمتی از ترانسپوزون های Tn2009، Tn2008، Tn2007، Tn2006 و کلاسترهای ژنی ISAba4-OXA23 ،ISAba1-OXA23 ، ISAba1-OXA51 انجام شد RAPD-PCR. نیز برای بررسی ارتباط ژنتیکی ایزوله ها از نظر حضور ژن های مقاوم انجام شد. درصد ایزوله ها مقاوم به مروپنم بودند. در این ایزوله ها بیشترین فراوانی را ژن های (87%)Tn2008؛ (3/96%)ISAba1؛ (88%)OXA23؛ (3/96%)OXA51 داشتند. در بین ایزوله های مورد مطالعه ISAba4-OXA23, IS18, Tn2007, Tn2009 شناسایی نشدند. فراوانی کلاستر ژنی ISAba1-OXA23 و OXA51-ISAba1 در این ایزوله ها به ترتیب 88% و 27/8 مشاهده شد. نتایج این مطالعه اهمیت عناصر جابه جاشونده را در شیوع مقاومت به کارباپنم ها و گسترش ژن های مقاوم نشان داد. در چند ایزوله ای که ژن OXA24 در آنها حضور داشت میزان MIC بالا بود، با توجه به شیوع کم آن می توان گفت احتمالا میزان مقاومتی که این ژن ایجاد می کند نسبت به ژن های OXA51 و OXA23، بیشتر باشد، یا احتمالا این میزان مقاومت در این ایزوله ها می تواند در اثر حضور سایر مکانیسم های ایجاد مقاومت ، مانند افلاکس پمپ ها یا متالوبتالاکتامازها باشد. اکثر ایزوله های موجود در یک تایپ و کلاستر الگوی ژنتیکی مشابهی از نظر حضور ژن های مقاوم داشتند.

Authors

سعیده افریشم

دانشگاه شهید باهنر کرمان، دانشکده ی دامپزشکی، گروه پاتوبیولوژی

نسیبه خزیمه

دانشگاه علوم پزشکی کرمان، گروه میکروب شناسی

حسن حسینی نوه

دانشگاه علوم دانشگاه علوم پزشکی کرمان، گروه میکروب شناسی