معلمی و شیوه های آموزش در قرآن کریم

تعلیم و آموزش در قرآن کریم فوق العاده مهم است چراکه مقدمه و لازمه پرورش است. اهمیت آموزش بدان حد است که خدای متعال سمت معلمی را به خود نسبت داده در قدم بعدی این انبیاء الهی هستندکه معلمان بشریت هستند. ازجمله شیوه های آموزش براساس قرآن کریم عبارتند از: شیوه های چهره به چهره، آموزش جمعی وگروهی، گفتاری محض تا عملی.آموزش از طریق نفوذ در دل، آموزش از طریق بکار گیری عقل و اندیشه، شیوه مناظره ومجادله، شیوه آسانگیرى،رحمت ومهربانى،تشویق و بشارت، انذاربه فرجام سوء دنیوى و اخروى، خطاب به تمام ابعاد وجودى مثل فطرت، دل وعقل، آزادمنشى و پرهیز از تقلید وخرافه پرستى، برخورد متناسب با روحیات اقشار مختلف مخاطبان،تکلیف به قدرتوان، پیشگیرى از تهمتها،استفاده ازمثلها وحکمتها،یادآورى نعمات الهى،یادآورى تاریخ پیشینیان به منظور تشویق وعبرت آموزى، اصرار بر همراهى قول و فعل، پرهیز از نفاق، تکرار جمله یا آیه، طرح پرسش هاى پیاپى، حفظ عزت و کرامت انسانى، وعظ و اندرز خیرخواهانه از شیوه هایی است که در قرآن کریم به کار رفته است. ویژگیهای محتوای آموزشی بر اساس قرآن کریم عبارتنداز: حق بودن؛ تردید بردار نبودن؛ متین و مبین بودن؛ جامع و کامل بودن، قابلیت استدلال؛ مطابقت با فطرت؛ پاسخ به نیازها و احساسات.که دراین نوشتار به اجمال بدان پرداخته می شود.

Keywords:

تعلیم , تبلیغ , انذار , تبشیر , معلم الهیات , قرآن , روش تعلیم