اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی گروهی بر افزایش تحمل آشفتگی و بهبود افسردگی مادران کودکان سرطانی

با توجه به اینکه مادران کودکان مبتلا به سرطان بار مراقبتی بالایی را بر دوش دارند این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی گروهی بر افزایش تحمل آشفتگی و بهبود افسردگی مادران کودکان مبتلا به سرطان انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع طرح های پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را مادران دارای کودک سرطانی مراجعه کننده به بیمارستان 17 شهریور شهر رشت در سال 1398 تشکیل می دادند که از بین آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 16 نفر انتخاب شده و به ابزار پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی بک و مقیاس تحمل پریشانی در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند. مداخله در 20 جلسه یک ساعته انجام گرفت. نتایج نشان داد که رفتاردرمانی دیالکتیکی به شیوه گروهی موجب افزایش تحمل آشفتگی و کاهش نشانگان افسردگی می گردد. لذا میتوان از این روش به عنوان یک مداخله موثر و کارآمد در جهتارتقای تحمل آشفتگی و کاهش افسردگی مادران در مراکز درمانی وابسته به بیماران سرطانی استفاده کرد.

Keywords:

رفتاردرمانی دیالکتیکی گروهی , تحمل آشفتگی , افسردگی , مادران , کودکان , سرطان.