بررسی روند ظهور آمایش سرزمین در ایران

تفکر آمایش سرزمین برای نخستین بار در فرانسه در ارتباط با تحلیل کمی از نبود تعادل در توزیع فضایی جمعیت، فعالیتو خدمات بعد از جنگ جهانی دوم،به همراه پیدایش تفکر جدید برنامه ریزی برای بازسازی کشور به وجود آمد. آمایشسرزمین از اواخر دهه 1950 تکامل یافت و بسیاری از کشورهای اروپایی ملزم به برنامه ریزی بر اساس آمایش سرزمین شدند.در کشور ما به دلیل وجود نابرابری های کمی و کیفی میان عرصه های شهری و روستایی ، ضرورت جستجوی راه های خروجاز معضل و تعدیل نابرابری ها به ویژه در فضاهای روستایی مطرح است .توجه به بینش فضایی در برنامه ریزی و نیز توجه بهاندازه و اصلاح نحوه استقرار فضایی سکونتگاه های روستایی، نقش و عملکرد هریک از روستاهای کوچک و بزرگ در مجموعهسکونتگاهی سرزمین و ارتباط آن با چگونگی پراکنش امکانات و تسهیلات از یک سو و مسئولیت ها از سوی دیگر به عنوان راهحلی عملی از جانب بسیاری از کارشناسان و متخصصان مورد تاکید است. در این مقاله که به روش مروری و با استفاده از منابعمکتوب و اینترنتی تهیه شده به چگونگی روند برنامه ریزی آمایش سرزمین پرداخته شده است.

Keywords:

برنامه ریزی , آمایش سرزمین , فضاهای روستایی