مدل یابی پیشرفت تحصیلی بر اساس هیجانهای تحصیلی و اشتیاق تحصیلی: نقش میانجی تحول مثبت نوجوانی

هدف پژوهش حاضر مدلیابی پیشرفت تحصیلی بر اساس هیجانهای تحصیلی و اشتیاق تحصیلی با نقش میانجی تحول مثبت است. جامعه آماری پژوهش عبارت بود از کلیه دانشآموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران که تعداد 400 نفر از دانشآموزان پسر و دختر به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش عبارت بودند از پرسشنامههای: هیجانهای تحصیلی (پکران، گویتز و فرینزل، 2005)، اشتیاق تحصیلی (آرشامبالت و همکاران، 2009) و تحول مثبت (آرنولد و همکاران، 2014). دادههای جمعآوری شده با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها حاکی از آن است که؛ هیجانهای مثبت بر پیشرفت تحصیلی اثر مستقیم داشت، ولی هیجانهای منفی روی پیشرفت تحصیلی اثر مستقیم نداشت. اشتیاق تحصیلی بر پیشرفت تحصیلی اثرمستقیم داشت. تحول مثبت تاثیر مستقیم و معنیداری بر پیشرفت تحصیلی داشت. هم چنین اشتیاق تحصیلی و هیجانهای تحصیلی مثبت از طریق میانجی گری تحول مثبت بر پیشرفت تحصیلی تاثیر داشت. توجه به هیجانهای تحصیلی مثبت و اشتیاق تحصیلی دانشآموزان برای پیشرفت تحصیلی آنان ضروری است.

مدل یابی پیشرفت تحصیلی بر اساس هیجانهای تحصیلی و اشتیاق تحصیلی: نقش میانجی تحول مثبت نوجوانی Keywords:

اشتیاق تحصیلی , پیشرفت تحصیلی , تحول مثبت , هیجانهای تحصیلی