ارائه روند طراحی ساختمان بهینه برای انبوه‌سازی مسکن

معیارهای انتخاب ترکیب ساختمانی مناسب در این پژوهش شامل سرعت، اقتصاد و ایمنی و هماهنگی مدولار می‌باشد. طرح مدولار روشی است که به واسطه آن نوعی هماهنگی بین تمامی اندازه‌های مورد نیاز در طراحی ساختمان، اجزا و فضاها بوجود می آید. این امر مستلزم یافتن عدد پایه‌ای است که مضارب آن در تعیین بیشتر اندازه‌ها به کار رفته باشند. در تعیین شبکه طراحی سازه یا شبکه ستون‌گذاری‌ها مواردی از جمله نکات مربوط به پارکینگ، راه پله‌ها، تناسب فضاهای معماری، بهینه نمودن مصرف مصالح برای سازه، ایمنی و پایداری سازه مطرح بوده است که با توجه به تمام این موارد می‌توان از مدول پایه 30 سانتیمتر در پلان و ارتفاع به عنوان مدول مناسب در شبکه‌های طراحی سازه، استفاده نمود. با توجه به تجارب مذکور در مقدمه این گزارش و مطالعه مجدد سیستم‌های مختلف سقف، دیوار و اسکلت، سه گزینة حاصل از بررسی ترکیبات سیستم‌های یاد شده با هدف ارتقاء معیارهای اصلی طراحی ساختمان ضمن حفظ هماهنگی بین عناصر طرح در این گزارش معرفی شده است. استفاده از اتصالات پیچ و مهره‌ای به‌جای اتصالات جوشی، کاربرد ستون‌های قوطی توخالی پر شده با بتن و انتخاب پانل‌های بتن سبک هوادار در پوشش نما و کف‌های ساختمان از مهم‌ترین موارد قابل توجه در گزینه‌های ارائه شده هستند. نهایتاً، نشان داده شده است که با انتخاب این گزینه‌های طراحی می‌توان بیش از 30٪ کاهش مصرف فولاد در سازة ساختمان به دست آورد.

Keywords:

انبوه‌سازی مسکن , طراحی ساختمان , اجرای سریع , مصالح سبک , اتصالات خشک , ستون مختلط