مطالعات زمین شناسی ساختگاهی توسط روش های ژئوفیزیکی در چند ایستگاه شتابنگاری کشور

ویژگی های زمین شناسی ساختگاهی و ژئوتکنیکی محل نصب دستگاه های شتابنگار تاثیر درخور توجهی روی شتابنگاشت های حاصل می گذارد. مطالعه این تاثیر نیازمند داده های زمین شناسی ساختگاهی و ژئوتکنیکی است. در این پروژه برآورد ویژگی های ساختگاهی بویژه نوع آبرفت، ضخامت و جنس آن، از ترکیب نتایج حاصل از روش های ژئوالکتریک و لرزه نگاری استفاده شده است. با مطالعات لرزه ای می توان لایه های زمین را که از نظر ویژگی های دینامیکی متفاوت هستند شناسایی و از یکدیگر تفکیک کرد. با روش های ژئوالکتریک می توان لایه های زمین را بر اساس تغییر مقاومت ویژه آنها مطالعه نمود. در همین زمینه ایستگاه های قزوین، کرج، اشتهارد، ابهر، آب بر، رودبار، منجیل، تالش، لاهییجان، رودسر، تنکابن، طبس، دیهوک، قائن، وندیک، کوار، زنجیران، زرات، فیروزآباد، ناغان، جوکان و گلباف به لحاظ اهمیتی که از نظر تعداد رکوردهای ثبت شده، دامنه، زمان، فاصله، امواج فشاریو برشی و منحنی های حاصل از گمانه های الکتریکی(مقاومت ویژه)، سرعت امواج P و S مقاومت ویژه و ضخامت لایه ها برای هریک از ایستگاه ها به دست آمده است. بر اساس نتایج حاصل، بویژه بر مبنای سرعت امواج برشی، ایستگاه های مورد مطالعه از نظر ویژگی های زمین شناسی ساختگاهی مطابق معیارهای ارائه شده در آیین نامه 2800 گروه بندی شده اند.نتایج حاصل از این گروه بندی به شرح زیر است: گروه I : ایستگاه های دیهوک، قائن، رودبار، زرات، جوکان، فیروزآباد و کوار گروه I I : ایستگاه های وندیکف آب بر، منجیل، زنجیران، ناغان، تالش و طبس گروه I I I : ایستگاه های گلباف، ابهر، قزوین، لاهیجان، تنکابن، اشتهارد و کرج گروه IV : ایستگاه رودسر نتایج به دست آمده نشان می دهد که در بسیاری از موارد برداشتهای زمین شناسی سطحی برای تعیین ویژگی های زمین شناسی ساختگاهی و ژئوتکنیکی کفایت نمی کند. به عنوان مثال قبل از این مطالعات ایستگاه های طبس و وندک در گروه IV(نشریه 179) قرارداده شده بودند در حالی که مطالعات انجام شده نشان می دهد که این ایستگاه ها در گروه II قرار می گیرند.

Keywords:

زمین شناسی , ژئوفیزیک , ساختگاه , ایستگاه شتابنگاری