مطالعه کارایی تعدادی از حشره کش ها از راه تزریق به تنه درخت روی زنجرک خرما

زنجرک خرما یکی از آفات مهم نخیلات در ایران می باشد ابتدا در سال 1317 توسط افشار گزارش شده است. این آفت در سال های اخیر به صورت آفت درجه اول بر روی خرما در مناطق خرما خیز کشورمطرح شده است. نظر به اینکه در سم پاشی هوایی علیه این آفت علاوه بر آلودگی های زیست محیطی، عدم کارایی آن ثابت شده است. از طرف دیگر با توجه به سیستم نظام کشت در نخیلات امکان استفاده بهینه از سمپاش های زمینی وجود ندارد لذا کاربرد سموم از طریق تزریق تنه در صورت موثر بودن می تواند بسیاری از مشکلات موجود در کنترل شیمیایی زنجرک خرما را مرتفع سازد. بر این اساس در این تحقیق تاثیر حشره کش های سیستمیک ایمیداکلوپراید، تیامتوکسام، تیاکلوپرید و اسپیروتترامات (هریک به میزان 5/2، 5 و 10 سی سی به ازای هر درخت) به روش تزریق در تنه مورد ارزیابی قرار گرفتند. آمار برداری از حشرات زنده یک روز قبل از تزریق و بعد از آن به فاصله 1، 2 و 4 هفته از جمعیت زنجرک انجام گرفته و درصد تلفات با روش هندرسون تیلتون محاسبه شد. آزمایش بصورت طرح بلوک های کامل تصادفی با ده تیمار (هر سم در سه غلظت بعلاوه شاهد) در سه تکرار (هر تکرار 1 درخت و از هر درخت 3 برگچه) انجام شد.در استان کرمان 14 روز پس از تزریق، تیمارهای ایمیداکلوپرید، تیامتوکسام و تیاکلوپرید بترتیب با 51/52، 2/46 و 9/34 درصد بالاترین درصد کارایی را داشتند. در استان بوشهر نتایج نشان داد اختلاف معنی داری بین تیمار ها وجودارد. در استان بوشهر بیشترین درصد کارایی در تیمار تیامتوکسام به نسبت 10 سی سی به ازای هر درخت با 64/77 % در یک هفته بعد از آزمایش و تیمار ایمیداکلوپرید به نسبت 10 با 01/77% تلفات در 2 هفته بعد از آزمایش مشاهده شد. بطور کلی در مجموع دو استان دو تیمار ایمیداکلوپرید و تیامتوکسام به نسبت 10 سی سی به ازای هر درخت مخلوط با 250 سی سی آب اثر کنترلی نسبتا بهتری نسبت به سایر تیمارها داشتند.واژه های کلیدی: خرما، زنجرک خرما، حشره کش ها و تزریق تنه