تانسیل معدنی شدن نیتروژن از منابع مختلف کود آلی

کشاورزی پایدار نیازمند بهینه سازی دقیق استفاده از بهسازهای آلی برای اصلاح حاصلخیزی خاک همراه با حداقل کردن اثرات مضر زیست محیطی آنها می باشد. برای دانستن اتفاقاتی که در خاک بعد از اضافه کردن بهسازهای آلی متفاوت میافتد، این تحقیق برای بررسی دینامیک معدنی شدن نیتروژن پس از اضافه کردن بهسازهای آلی مختلف انجام گرفت. شش بهساز آلی مورد استفاده برگ چنار، برگ ذرت، کاه گندم، ورمی کمپوست، کود گاوی و کود گوسفندی بودند. دینامیک معدنی شدن هر بهساز آلی با استفاده از تجزیه کل نیتروژن معدنی، نیتروژن به شکل آمونیاکی و نیتروژن به شکل نیتراتی در طول 60 روز انکوباسیون تعیین گردید. آمونیفیکاسیون و نیتریفیکاسیون خالص در همه تیمارها از الگوی مشابهی پیروی نمی کرد و مقدار آن برای برگ چنار، برگ ذرت و کاه گندم در طول آزمایش منفی بود که نشان دهنده مصرف آن از طریق نیتریفیکاسیون یا ایموبیلیزاسیون می باشد. خالص معدنی شدن نیتروژن در پایان دوره انکوباسیون در خاکهای مختلف به طور متوسط برای برگ چنار، برگ ذرت، کاه گندم، ورمی کمپوست، کود گاوی و کود گوسفندی به ترتیب 25/20-، 57/17-، 43/19-، 62/27، 67/9- و 51/17- میلی گرم بر کیلو گرم خاک بود. بدین ترتیب مقادیر خالص معدنی شدن نیتروژن پس ازاضافه کردن برگ چنار، برگ ذرت، کاه گندم، کود گوسفندی و کود گاوی منفی بوده که نشان دهنده خالص ایموبیلیزاسیون نیتروژن در خاکها می باشد در حالیکه در خاکهای تیمار شده با ورمی کمپوست خالص معدنی شدن مثبت می باشد و می تواند در کوتاه مدت قسمتی از نیاز گیاه ر ا تامین نماید. این مطالعه اهمیت زمان استفاده از بهسازهای آلی را نشان می دهد زیرا تا پایان 60 روز آزمایش در خاکهای مورد آزمایش این بهسازها نتوانستند نیتروژن قابل استفاده برای گیاه در حال رشد را آزاد نمایند.