اپیدمیولوژی بیماری پژمردگی فوزاریومی لوبیا

طی دو سال زراعی 1387-1386 اپیدمیولوژی بیماری پژمردگی فوزاریومی لوبیا در شرایط محیطی-زراعی 48 مزرعه لوبیای استان زنجان بررسی گردید. وجود این بیماری در کلیه ی مزارع لوبیای مناطق مورد بررسی تایید شد و نقش آن در کاهش محصول تولیدی مزرعه آلوده قابل توجه بود. آلودگی ریشه و بذر به قارچ F. oxysporum درمقایسه با جمعیت آن در خاک مزرعه اهمیت بیشتری در گسترش بیماری در مزرعه داشت. جمعیت قارچ با کاشت لوبیا قرمز، انتخاب منطقه کشت با آلودگی کمتر، مصرف کودهای فسفره و اوره، کاشت لوبیا پس از غیرحبوبات، و لوبیاکاری در خاک لومی-رسی کاهش یافت. براساس نتایج بررسی های اپیدمیولوژی، متغیر ناحیه ی زیر منحنی بیماری (AUDPC) به عنوان مناسب ترین توصیف کننده ی تغییرات اپیدمی بیماری در سطح مناطق لوبیاکاری مورد بررسی شناخته شد. مهمترین فاکتورهای تقویت کننده اپیدمی بیماری در مرحله ی رسیدگی لوبیا عبارتند از: دیرکاشت، کاشت در عمق بیشتر از 5 سانتی متر، و لوبیاکاری در خاک با pH قلیایی حدود 8. لغات کلیدی: اپیدمی، بذرزاد، خاکزاد، اگرواکوسیستم