بهبود و پایش وضعیت بهداشتی، آلاینده ها و کیفیت آب

پرورش میگو به عنوان یکی از فعالیتهای مهم آبزی پروری در جهان و ایران در حال توسعه و گسترش می باشد. باکتری ها و قارچ ها از رایجترین عوامل عفونی ایجاد کننده بیماری در مراکز تکثیر و پرورش میگوی می باشند. از مهمترین باکتریهای ایجاد کننده بیماری در مراکز تکثیر و پرورش میگو، باکتریهای خانواده ویبریوناسه می باشند. از قارچ های شناسایی شده نیز می توان به قارچ های فوزاریوم، موکور، کلادوسپوریوم، آسپرژیلوس، پنی سیلوم و مخمرها اشاره کرد. در این پروژه از یک سیستم تامین آب کنترل شده برای پرورش و تکثیر میگوها استفاده شد. هدف از این اقدام، کنترل و تثبیت کیفیت آب در طول دوره پرورش و در تمامی بخش ها بود. این سیستم به عنوان یک عامل استقرار امنیت زیستی عمل می کرد. آب ورودی قبل از استفاده در پایلوت از نظر مجموع بار باکتری و قارچ و همچنین تعداد باکتریهای خانواده ویبریوناسه، هر 15 روز یک بار مورد پایش قرار گرفت. در صورت آلودگی بیش از حد قابل انتظار، انجام آزمایشهای تکمیلی در دستور کار قرار می گرفت و تیمارهای لازم برای بهبود کیفیت آب انجام شد. در نهایت آب، پس از استفاده در سیستم تکثیر و پرورش و پس از گذشتن از سیستم فیلتراسیون به خارج از مجموعه هدایت می گردید.در راستای اهداف طرح و به منظور حفظ کیفیت مطلوب آب در طول دوره تکثیر و پرورش و همچنین اجتناب از ورود ناقلین عوامل بیماری زا به جمعیت مولدین در طول دوره مولدسازی، پروژه "پایش عوامل کیفیت آب (عوامل زیستی و غیر زیستی) در تولید میگوی عاری از بیماری خاص" به عنوان بخشی از طرح بهبود و پایش وضعیت بهداشتی، آلاینده‎ها و کیفیت آب، در ایستگاه تحقیقاتی بندرگاه اجرا گردید و در طول 9 مرحله مختلف تکثیر و پرورش (از آبان ماه 1391 تا شهریورماه 1393)، کیفیت آب به کمک اندازه گیری عوامل مختلف زیستی و غیر زیستی مورد بررسی قرار گرفت.برای تعیین میزان فلزات سنگین موجود در آب ورودی سیستم تکثیر و استخرهای پرورش میگوی عاری از بیماری خاص، تعیین میزان ترکیبات آروماتیک حلقوی موجود در آب ورسوب ایستگاه تغذیه کننده (ورودی) سیستم تکثیر و استخرهای پرورش میگوی عاری از بیماری خاص و همچنین به منظور بررسی روابط میان آلاینده های موجود در آب تانک های پرورش میگو و ایستگاه ورودی، از آبان ماه 91 لغایت شهریور ماه 93 به مرحله اجرا در آمد. نمونه‎برداری از آب به صورت تصادفی و در هر ایستگاه با سه تکرار انجام شد. در طول دوره پرورش تواتر نمونه‎گیری به صورت ماهانه یک بار بود. در محل نمونه برداری نمونه های آب، جهت آنالیز فلزات سنگین ترکیبات آروماتیک حلقوی (PAHs) به ترتیب توسط اسید نیتریک غلیظ و اسید سولفوریک غلیظ تثبیت شدند(2> pH)، این نمونه‎ها در بطری های پلی اتیلنی با حجم 1 لیتر نگهداری و تحت دمای C ○ 4 به آزمایشگاه منتقل گردیدند. همچنین از رسوب بستر دریا جهت آنالیز ترکیبات آروماتیک حلقوی (PAHs) نمونه گرفته شد و تا زمان آنالیز در فریزر در دمای 20- در چه سانتیگراد نگهداری شدند. میزان فلزات (Cu, Zn, Cd, Pb, Hg, As) در نمونه‎های آب، به روش الکتروشیمی، توسط دستگاه پلاروگراف اندازه گرفته شد (Application bulletins Metrohm-797). جهت استخراج ترکیبات آروماتیک حلقوی از آب و رسوب به ترتیب از استخراج ساده و هضم مایکروویو استفاده شده و سپس توسط دستگاه GC-MS شناسایی شدند (MOOPAM, 2005).واژه های کلیدی: میگوی عاری از بیماری خاص (SPF)، فلزات سنگین، آلودگی باکتریایی، آلودگی قارچی، ویبریوناسه، فوزاریوم