بررسی تاثیر خشکسالی برویژگی های اکولوژیایی و کیفیت آب دریاچه سد درودزن
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
Language: Persian
استان موضوع گزارش: تهران
شهر موضوع گزارش: تهران
Document ID: R-1052847
Publish: 16 February 2019
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
View: 262
Pages: 87
Publish Year:
نسخه کامل Research منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
Abstract:
دریاچه ی سد درودزن تامین کننده ی آب آشامیدنی شیراز و مهم ترین ذخیره گاه آب رودخانه ی کر است که افزون بر مواد حاصل از فرسایش خاک، مواد خروجی کشاورزی در زمین های بالادست نیز هر ساله به دریاچه آورده می شود. در این طرح عوامل فیزیوگرافی، فیزیکی و شیمیایی مهم آب، و عوامل زیستی دریاچه از آذر 1389 تا شهریور 1390 به صورت فصلی نمونه برداری و سنجیده شده است. میانگین سالانه ی دمای آب، پی اچ 8.2، اکسیژن محلول 7.6 میلیگرم بر لیتر، یون آمونیوم 0.05 میلیگرم بر لیتر، یون نیتریت 0.004 میلیگرم بر لیتر، یون نیترات 0.44 میلیگرم بر لیتر، یون فسفات 0.02 میلیگرم بر لیتر، یون سیلیکات 7 میلیگرم بر لیتر، اکسیژن خواهی بیوشیمیایی 2.29 میلیگرم بر لیتر، اکسیژن خواهی شیمیایی 24.49 گرم بر لیتر، هدایت الکتریکی، کل جامدهای محلول 457.67 میلیگرم بر لیتر، سختی کلسیم 61.30 میلیگرم بر لیتر، و سختی منیزیم 20.23 میلیگرم بر لیتر بود. اجزای زنده ی اکوسیستم شامل گونه های ماهی ها، راسته ها و خانواده های بی مهرگان کف زی، پلانکتون های جانوری، و پلانکتون های گیاهی شناسایی شد. بی مهرگان کف زی از انواع نماتودها و کم تاران، شکم پایان، دوکفه یی ها، و لارو حشرات بودند. بیش ترین بی مهرگان لاروهای دوبالان، نرم تنان، و نماتودها بودند. گروه غالب زوپلانکتون ها Bosmina بود. در رده ی بعدی سرده های Daphnia و Cyclops از سخت پوستان بودند. از روتیفرهای دریاچه سرده ی Trichocerca تراکم بیش تری از Lecanae داشت. Bosmina بیش ترین فراوانی را در تابستان و Daphnia بیش ترین فراوانی را در بهار نشان داد. Trichocerca نیز بیش ترین تراکم را در تابستان داشت و فراوانی Lecanae در پاییز و زمستان بود. بیش ترین تنوع جنس های فیتوپلانکتونی در تابستان و کمترین آن در زمستان بود. مجموعا 41 سرده از 8 شاخه ی جلبکی در دریاچه ی سد درودزن یافته شد. شاخه ی غالب جلبک های سبز کلروفایتا، و جنس غالب این شاخه نیز پدیاستروم بود. ریزجلبک غالب در بهار داینوبریون (کریزوفایتا)، و در تابستان سیلیندروسپرموم (سیانوفایتا) و میکروسیستیس (سیانوفایتا) بودند. میکروسیستیس در پاییز و سراتیوم (داینوفایتا) در زمستان ریزجلبک های غالب بودند. سراتیوم در تمام فصل ها در بیش تر ایستگاه های نمونه برداری دیده شد و بیش ترین تراکم را در مقایسه با سرده های دیگر همین شاخه داشت. جنس غالب دیاتومه فراجیلاریا بود. ماهی ها شامل شاه کولی جنوبی Alburnus mossulensis، سیاهماهی فلسدرشت Capoeta aculeate، سیاه ماهی فلس ریز Capoeta damascina، ح مری Carasobarbus luteus، کاراس Carassius gibelio، کپور معمولی Cyprinus carpio، و کپور نقره یی Hypophthalmichthys molitrix بود. بخش های اصلی دریاچه ترکیب های کاملا متفاوتی از تجمع ماهی ها را نشان داد. فراگیر بودن سخت پوست انگل بیرونی لرنه آ در ماهیان دریاچه از دیگر یافته های این پژوهش است. این نتایج برای بررسی های آینده همچون مقیاس پایه یی ثبت شرایط خشک سالی خواهد بود.