تعیین سطح زیان اقتصادی شته سبز گندم (Sitobion avenae Fab.) در مزارع گندم رقم چمران شهرستان اهواز
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
Language: Persian
استان موضوع گزارش: تهران
شهر موضوع گزارش: تهران
Document ID: R-1058030
Publish: 16 February 2019
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
View: 281
Pages: 38
Publish Year: 1390
نسخه کامل Research منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
Abstract:
با توجه به خشکسالی های اخیر و افزایش جمعیت شته سبز گندم (Sitobion avenae Fab.) و فعالیت دشمنان طبیعی متعدد در مزارع غلات و از آنجایی که سیاست های اخیر کنترل آفات بر پایه برنامه کاهش مصرف سموم و استفاده بهینه از سم می باشد، بنابراین لزوم تعیین سطحی از تراکم آفت که باعث خسارت اقتصادی می شود(EIL) ، برای جلوگیری از مصرف بی رویه سم در اگرواکوسیستم حساس گندم مشهود می باشد. از این رو این پژوهش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی به صورت آزمایش کرت های یک بار خرد شده با دو عامل مراحل نموی و تراکم شته در سه تکرار برروی گندم آبی متوسط رس رقم چمران در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اهواز طی دو سال زراعی 1388-90 اجرا شد . مراحل نموی (ابتدای ، اواسط و اواخر مرحله شیری) به عنوان عامل اصلی و تراکم شته (شاهد صفر، شاهد حداکثر شته، 5-10 ، 11-15 ، 16-20 ، 21-25 و 26-30 شته در هر سنبله ) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. تمام تیمارها با استفاده از روش قفس توری آستینی و در سه تکرار اجرا شدند. هر پلات فرعی شامل 5 خوشه بود. صفات اندازهصگیری شده عبارت بودند از وزن دانهصهای سنبله، عملکرد دانه، تعداد دانه در سنبله، وزن هزاردانه و تعداد بوته در واحد سطح. میانگین عملکرد دانه در تیمارهای مختلف تراکم شته با استفاده از آزمون دانکن گروه بندی شد. معادله و منحنی خط رگرسیونی بین تعداد شته و وزن دانه در هر بوته محاسبه شد. برای محاسبه EILشته سبز گندم از روش 1996)،.Pedigo et al) استفاده شد. نتایج سال اول نشان داد که فقط وزن دانهصهای سنبله تحت تاثیر تراکمصهای مختلف شته و مرحله شیری شدن دانه گندم قرار گرفت و بیشترین مقدار در اواخر مرحله شیری شدن در تراکم صفر شته (1/56 گرم) مشاهده شد. سطح زیان اقتصادی (EIL) شته سبز گندم در سال زراعی 1388-89 برای ابتدای مرحله شیری شدن دانه گندم ،17 اواسط مرحله شیری شدن دانه گندم 22 و اواخر مرحله شیری شدن دانه گندم برابر با 42 شته سبز گندم برای هر سنبله بود. آستانه زیان اقتصادی به همان ترتیب ،17 12 و 31 شته سبز گندم برای هر سنبله محاسبه شد. نتایج سال دوم نشان داد که فقط وزن هزاردانه و عملکرد به ترتیب تحت تاثیر مرحله شیری شدن دانه و تراکمصهای مختلف شته قرار نگرفتند. سطح زیان اقتصادی (EIL) شته سبز گندم در سال زراعی 1389-90 برای ابتدای مرحله شیری شدن دانه گندم ،9 اواسط مرحله شیری شدن دانه گندم 18 و اواخر مرحله شیری شدن دانه گندم برابر با 49 شته سبز گندم برای هر سنبله بدست آمد. همچنین آستانه زیان اقتصادی به همان ترتیب ،14 7 و 37 شته سبز گندم برای هر سنبله محاسبه شد. کلمات کلیدی: سطح زیان اقتصادی، شته سبز گندم، گندم و اهواز