بررسی و مقایسه سیستم های کود آبیاری قطره ای و فارو در تجمع نیترات و آمونیوم حاصل از سطوح مختلف کود ازته در پروفیل خاک تحت کشت گوجه فرنگی در منطقه جیرفت

این آزمایش به منظور مقایسه سیستم های کود آبیاری قطرهصای و فارو در تجمع نیترات و آمونیوم حاصل از سطوح مختلف کود ازته در پروفیل خاک بصورت مستقیم و زیر پوشش پلاستیک بر روی رقم گوجهصفرنگی چف با استفاده از کرتصهای یکبار خرد شده (اسپلیت پلات) در قالب طرح بلوکصهای کامل تصادفی در سه تکراردر مرکز تحقیقات کشاورزی جیرفت با عرض جغرافیایی ‮‭28 32 48‬ شمالی و طول جغرافیایی ‮‭57 51 31‬ شرقی با ارتفاع ‮‭628‬ مترو خاک لوم شنی به مرحله اجرا درآمد. در این طرح روش آبیاری فارویی و قطرهصای بعنوان عامل اصلی و سه میزان آب (،‮‭100 75‬ و ‮‭125‬ درصد تبخیر و تعرق گیاهی محاسبه شده با آمار دراز مدت با روش پنمن مانتیث) و سه میزان کود ازته از منبع اوره (،‮‭100 75‬ و ‮‭125‬ درصد نیاز گیاه براساس آزمون خاک) بصورت فاکتوریل در عامل فرعی قرار گرفت. نتایج نشان داد عملکرد محصول گوجه فرنگی بین دو روش آبیاری قطرهصای و فارویی اختلاف معنیصداری وجود ندارد. اما کارآیی مصرف آب در روش قطرهصای به میزان حدود ‮‭2/7‬ برابر و بطور معنیصداردر سطح یک درصد بیش از روش فارویی است . بیشترین عملکرد مربوط به تیمار آبی ‮‭100‬ در صد نیاز آبی است و مناسبترین میزان کود ازته در روش سطحی ‮‭100‬ درصد نیاز گیاه و در روش آبیاری قطره ای ‮‭75‬ در صد نیاز گیاه است .در شرایط آزمایش مذکور نتیجه کلی این است که روش آبیاری قطره ای با میزان آب ‮‭100‬ درصد نیاز آبی و تیمار کود ازته ‮‭75‬ درصد نیاز گیاه بهترین تیمار است . این تیمار با مصرف آب کمتر نسبت به روش سطحی ارجحیت دارد و میزان مصرف کود در روش آبیاری قطره ای نسبت به روش آبیاری سطحی کمتر ، شستشوی نیترات و آمونیم خاک کمتر و تجمع نیترات در میوه گوجه فرنگی نیز کمتر است و در شرایط کم آبی تیمار ‮‭75‬ درصد نیاز آبی در روش قطرهصای قابل توصیه است. واژهصهای کلیدی: گوجهصفرنگی، آبیاری قطرهصای و فارویی، نیترات و آمونیوم.