ارزیابی کارایی کرمهای اپی ژیک بومی برخی از مناطق شمال ایران در صنعت ورمی کالچر

اهمیت کرمهای بازیافت مواد به خوبی شناخته شده است. استفاده از کرمهای کمپوستی برای بازیافت زباله های آلی در ایران توسعه شایسته ای پیدا نکرده و هنوز تحقیقات خیلی کمی در این زمینه انجام پذیرفته است. تعداد و نوع کر مهای کمپوستی جهت تبدیل مواد اولیه به کود ورمی کمپوست بستگی به عوامل زیادی از جمله نوع و میزان مواد اولیه ( زباله های آلی ) دارد. لذا اگر بخواهیم تولید ورمی کمپوست در مقیاس بزرگ داشته باشیم، مهمترین عامل، وجود مقادیر عظیم کر مهای کمپوستی م یباشد. نتیجه اینکه در تکنولوژی تولید ورمی کمپوست در سطح وسیع، بحث پرورش کرم یاVermiculture نیز پیش می آید. هدف اصلی درصنعت ورمی کالچر برخلاف فناوری ورمی کپوست، رشد و تکثیر و افزایش مداوم جمعیت کرم ها، به خاطر بدست آوردن هرچه بیشتر تعداد کرم، درمحیط پرورشی آنها می باشد [ ۳]. کرم های بدست آمده را می توان در عملیات تولید ورمیکمپوست مورد استفاده قرار داد. سرعت رشد و تکثیر کرم های کمپوستی بسیار زیاد است و بین گونه های مختلف کر مها از نظر سرعت تکثیر تفاوت زیادی وجود دارد. برای سرعت تکثیر گونه های مختلف کرم در منابع مختلف نیز ارقام متفاوتی ذکر شده است. ادوارد و همکاران ( ١٩٩٦ ) گزارش کردند که؛ حداکثر سرعت تکثیرE. fetida در فضولات حیوانی 3/8 کرم به ازای هر کرم در هرهفته است. رینک و همکاران ( ١٩٩٨ ) نیز رقم 0/35 را به ازای هر کرم در روز گزارش کردند. ازلحاظ میزان تولید کوکون نیز ارقام گزارش شده متفاوت است بطوریکه ادوارد و همکاران ( ١٩٩٥ ) گزارش کردند که گونه E. Fetida حدود ٩٠٠ عدد کپسول تخم، در سال تولید میکند در حالیکه گونهL. rubellus در سال بین ٧٩ الی ١٠٩ کپسول تخم تولید میکند. بدین منظور مقایسه بین کرمهای بومی مناطق مختلف ایران از لحاظ رشد و تولیدمثل در صنعت ورمیکالچر و انتخاب برترین های آنها، جهت استفاده در فناوری ورمیکمپوست ضروری به نظر میرسد.به همین علت این تحقیق در جهت شناسایی برترین کرمهای کمپوستی بومی از لحاظ رشد و تکثیر به مرحله اجرا درآمد.