سنجش میزان اثربخشی پرورش خلاقیت دانش آموزان در مدارس با برگزاری کارگاههای پرورش خلاقیت

طبق تحقیقات بعمل آمده میزان خلاقیت در افراد با افزایش سن کاهش می یابد لذا آموزش و پرورش مهمترین و بهترین نهاد تاثیرگذار در افزایش میزان خلاقیت در افراد جامعه است هدف از انجام این تحقیق بررسی سنجش میزان اثربخشی پرورش خلاقیت دانش آموزان در مدارس با برگزاری کارگاههای پرورش خلاقیت است. روش تحقیق کاربردی است و از منظر متدولوژی نوع اقدام پژوهی توصیفی میباشد. بدین منظور ابتدا با بررسی ادبیات موضوع، اصول پرورش خلاقیت دانش آموزان وکارگاههای پرورش خلاقیت، تست استاندارد اندازه گیری خلاقیت در افراد استخراج شد. جامعه آماری منتخب از بین 66 نفر از دانش آموزان سال سوم در رشته های مختلف مقطع کاردانش میباشد. پس از انتخاب نمونه بصورت نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس از این افراد تست خلاقیت اولیه گرفته شد و امتیاز کسب شده افراد نشان داد که فقط دو دانش آموز دارای خلاقیت متوسط و یک نفر دارای خلاقیت بالا بود و بقیه از نظر خلاقیت ضعیف بودند. سپس کارگاههای خلاقیت برای تمام اعضاء نمونه در طی سه ماه برگزار شد که شامل بازیهای تیمی خلاقیت ،آموزش کاربردی انواع تکنیکهای خلاقیت و تمرین آنها، سوالات خلاقانه، معماهای خلاقیت، داستان خلاقیت، نمایش عکس و فیلمهای خلاقیت بود. درنهایت از جامعه آماری مورد نظر دوباره تست خلاقیت ثانویه گرفته شد و 26 نفر از دانش آموزان دارای خلاقیت متوسط و بالاتر بودند. نتایج نشان داد که خلاقیت در بین دانش آموزان (کاردانش ) بسیار ضعیف است و برگزاری کارگاههای خلاقیت در مدارس میتواند باعث پرورش و رشد خلاقیت در بین افراد شود و اکتسابی بودن خلاقیت نیز به اثبات میرسد. همچنین پس از مقایسه وضعیت درسی و اخلاقی جامعه آماری بامیزان خلاقیت افراد نشان داد که خلاقیت با هوش افراد هیچ رابطه ای ندارد و افرادی که از نظر انضباطی ضعیف ترند افرادی خلاق تر هستند. از آنجا که آموزش و پرورش، وظیفه عمده زمینه سازی و ایجاد تغییر و تحول در جامعه را بر عهده دارد لذا توجه به مساله خلاقیت و نوآوری در سازمان‌های آموزشی، از اهمیت بیشتری برخوردار است.