بررسی تاثیر پلاسمای سرد بر کاهش باقیمانده دیازینون در خیار

صنایع غذایی در یک جستجوی مداوم برای فن آوری های جدید به منظور بهبود فرایندهای تجاری استریلیزاسیون محصولات کشاورزی هستند. درمان با پلاسما می تواند یک روش جدید و کارامد برای حذف آفت کش ها از سطوح محصولات کشاورزی ارایه دهد. به منظور مطالعه روش پیشنهادی درمان مواد غذایی با پلاسما، تخریب حشره کش دیازینون بوسیله پلاسمای تخلیه مانع الکتریکی هوا (DBD) مورد بررسی قرار گرفت و تاثیر توان های مختلف پلاسما و زمان های درمان روی غلظت آفت کش با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی – شناساگر نیتروژن-فسفر (GC/NPD) و کروماتوگرافی گازی با شناساگر جرمی (GC/MS) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که پلاسمای تخلیه بار الکتریکی هوا بطور موثری جهت تخریب حشره کش دیازینون عمل می کند که میزان این تخریب به فاکتورهایی نظیر توان پلاسما، مدت زمان درمان و غلظت حشره کش بستگی دارد. بر مبنای برهمکنش بین رادیکال های آزاد اکسیژن و الکترونهای پلاسما با مولکولهای دیازینون، دو مسیر تخریب برای دیازینون پیشنهاد می شود که نشان می دهد مولکولهای حاصل از تخریب که بطور عمده عبارتند از O,O- دی اتیلO- هیدروژن فسفروتیوت، O-اتیل O-(2- ایزوپروپیل- 6- متیل پیریمیدین-6-ایل)O-هیدروژن فسفروتیوت و O,O- دی اتیل فسفونوتیوت، سه ترکیب کم خطرتر از دیازینون می باشند.لغات کلیدی:پلاسمای فشار اتمسفری، تخلیه مانع الکتریکی، دیازینون، باقیمانده سموم، تخریب، کروماتوگرافی گازی – شناساگر نیتروژن-فسفر (GC/NPD)، کروماتوگرافی گازی- شناساگر جرمی (GC/MS)