بررسی تاثیر قارچ کش ریدومیل مانکوزب (داونی جی 72% WP) در کنترل بیماری بوته میری خیار بر اثر Phytophthora melonis

نوع محتوی: طرح پژوهشی
Language: Persian
استان موضوع گزارش: تهران
شهر موضوع گزارش: تهران
Document ID: R-1090544
Publish: 16 February 2019
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
View: 1,181
Pages: 34
Publish Year: 1395

نسخه کامل Research منتشر نشده است و در دسترس نیست.

  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Research:

Abstract:

بیماری بوته میری و مرگ گیاهچه خیار از مهم ترین بیماری های محصولات جالیزی است و بیشترین خسارت را در بین بیماری های گیاهی به این محصولات وارد می کند. روشی که بتواند به تنهایی کنترل کافی روی بیماری داشته باشد وجود ندارد. ارقام مقاوم و تناوب زراعی به دلیل ماندگاری عامل بیماری و نیز دامنه میزبانی وسیع کارآمد نیستند. استفاده از روش های مدیریت تلفیقی با تاکید بر پیش گیری از ورود عامل بیماری به خاک واستفاده از قارچ کش های موثر در مدیریت بیماری همواره مورد توجه بوده است. برای ثبت قارچ کش ها با نام های تجاری جدید با هدف دسترسی کشاورزان به قارچکش های تولیدی شرکت های مختلف، تاثیر قارچ کش داونی جی (ریدومیل+ مانکوزب PW 72%) در کنترل بیماری بوته میری خیار طی آزمایشاتی در مقایسه با قارچ کش های رزالاکسیل (ریدومیل+ مانکوزب PW 72%) و پریویکورانرژی (پروپاموکارپ هیدروکلراید + فوزتیل آلومینیوم SL 840) به عنوان قارچ کش های مرجع در شرایط گلخانه (با دو روش کاربرد شامل اختلاط با خاک و همراه با آب) و در شرایط مزرعه با روش همراه با آب بررسی گردید. آزمایشات گلخانه ای با شش تیمار و چهار تکرار در سه مکان و آزمایشات مزرعه ای با چهار تیمار و چهار تکرار در دو مکان در میکروپلات ها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. ارزیابی تیمارها با تعیین درصد گیاهچه های بیمار بین مرحله سبز کردن تا چهار برگی انجام شد. داده ها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با نرم افزار SAS تجزیه واریانس شدند. نتایج آزمایشات گلخانه ای نشان دادند که در روش اختلاط با خاک، قارچ کش های داونی جی و رزالاکسیل با مقدار مصرف 200 گرم در هر متر مکعب خاک به ترتیب با 07/76 و 61/71 درصد کاهش بیماری نسبت به شاهد آلوده اثر یکسان در کنترل بیماری بوته میری خیار داشته و در یک گروه آماری قرار گرفتند. در این روش کاربرد، پرویکورانرژی با مقدار مصرف 300 میلی لیتر در متر مکعب خاک با 68/87 درصد کاهش بیماری نسبت به شاهد آلوده بیشترین اثر را در کنترل بیماری بوته میری خیار داشته است. در روش استفاده همراه با آب، پریویکورانرژی 3 درهزار با 64/99 درصد کاهش بیماری نسبت به شاهد آلوده بیشترین اثر را در کنترل بیماری داشته است. این تیمار همراه با شاهد سالم به لحاظ درصد وقوع بیماری در پایین ترین گروه آماری قرار گرفتند. در این روش کاربرد، داونی جی با غلظت2 درهزار بیماری را 37/91 درصد نسبت به شاهد آلوده کاهش داد در حالی که رزالاکسیل با غلظت2 درهزار 66/81 درصد بیماری را کاهش داد. نتایج آزمایشات مزرعه ای نشان داد که قارچ کش داونی جی با غلظت 2 درهزار و پریویکورانرژی با غلظت 3 درهزار دارای اثر یکسان آماری بوده و توانستند به ترتیب بیماری را 23/86 و 88/81 درصد نسبت به شاهد آلوده کاهش داده و در یک گروه آماری قرار گیرند. در این آزمایشات رزالاکسیل 2 درهزار توانست بیماری را نسبت به شاهد آلوده 26/78 درصد کاهش دهد. کلمات کلیدی: خیار، گیاهچه میری، مانکوزب، ریدومیل، پروپاموکارپ، فوزتیل آلومینیم