ناحیه بندی گردشگری طبیعی بر اساس مدل های تفرج در جنگل های زاگرس (استان فارس)

جنگل های نیمه انبوه تا تنک زاگرس به دلیل دارا بودن شرایط خاص اکولوژیک و توپوگرافی بسیاری از منابع تفرجی طبیعی از جمله کوه، دره، رودخانه، آبشار، غار، دریاچه، چشمه، حیات وحش و پوشش گیاهی را در خود جای داده اند که در صورت شناسایی و ناحیه بندی گردشگری طبیعی در آنها می توان برنامه ریزی بهینه ای جهت استفاده از آنها اعمال نمود. در این پژوهش در اکوسیستم های جنگلی حوزه سد درودزن به عنوان منطقه نمونه از استان فارس با استفاده از داده های ماهواره ای و سامانه اطلاعات جغرافیایی دنبال شده است. برای این منظور نقشه های طبقات ارتفاع از سطح دریا، شیب، پوشش گیاهی، منابع آب، هم باران، هم دما، هم تبخیر و مراکز جمعیتی تهیه گردیده و از مدل های رایج گردشگری نظیر تفرج گسترده و متمرکز برای ناحیه بندی گردشگری طبیعی در مناطق مورد مطالعه استفاده شد. سپس با تلفیق اطلاعات مذکور با اطلاعات صحرایی و داده های ماهواره ای در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی در مدل های تفرج گسترده و متمرکز، نقشه محدوده های دارای پتانسیل تفرج گسترده و متمرکز در اکوسیستم های جنگلی منطقه مورد مطالعه ارایه گردیده است نتایج نشان دهنده آن است که با استفاده از تصاویر ماهواره ای و تهیه نقشه های پایه در مناطق جنگلی امکان تهیه نقشه های تفرجگاهی در مدلهای آمایشی وجود دارد. واژه های کلیدی: جنگل های زاگرس، داده های ماهواره ای، اکوتوریسم، ناحیه بندی