ناحیه بندی گردشگری طبیعی بر اساس مدل های تفرج در جنگل های زاگرس (استان ایلام)

جنگل های زاگرس با ترکیب های متنوعی از سیماهای مختلف درختی، درختچه ای و علفی، چشم اندازهای زیبایی را در نقاط مختلف غرب و جنوب غرب کشور بوجود آورده اند. بی شک، وجود این مناظر زیبا در شرایط خشک و نیمه خشک حاکم برکشور و سایرکشورهای همسایه، قابلیت ویژه ای را از نظر صنعت گردشگری در کوتاه مدت و میان مدت فراهم ساخته است. بنابراین، بررسی روش های مناسب ارزیابی توان اکولوژیک مناطق جنگلی از نظر قابلیت های گردشگری از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف این پژوهش ارزیابی قابلیت های گردشگری بخشی از اکوسیستم های جنگلی استان ایلام با استفاده از داده های ماهواره ای و سامانه اطلاعات جغرافیایی است. در این راستا، نقشه های پوشش و کاربری های فعلی زمین، مدل رقومی ارتفاع، شیب و جهت دامنه، تاج پوشش و درصد تاج پوشش جنگل، سیمای پوشش گیاهی و اراضی صخره ای، سازندهای زمین شناسی، حساسیت سنگ ها و جنس سنگ مادری، عمق، بافت و حاصلخیزی خاک، میانگین دمای هوا در فصول بهار و تابستان، منابع آبی، زیبایی منظر و لایه های محدودیت اکوتوریسم تهیه شد. سپس، با استفاده از مدل رایج گردشگری گسترده و متمرکز (مخدوم، ‮‭1372‬)، و بر اساس رویکرد ارزیابی چند معیاری ‭(MCE) ‬و ترکیب های بولی ‭(Bolean) ‬و خطی وزن دار شده ‭WLC))‬، قابلیت اکوسیستم های جنگلی منطقه کبیرکوه ایلام از نظر کاربری های توریسم گسترده و متمرکز ارزیابی گردید. واژه های کلیدی: اکوتوریسم، مکان یابی، جنگل های زاگرس، استان ایلام