بررسی تنوع میوزی و میتوز گونه ها ی جنس شکرتیغال بانک ژن منابع طبیعی ایران و استان تهران

جنس ‭ Echinops‬یکی از جنس های بزرگ گیاهان گلدار خانواده ‭Asteraceae ‬با ‮‭120‬ گونه می می باشد و بر اساس فلور ایرانیکا ‮‭54‬ گونه از آن در ایران گزارش شده است ولی بر اساس فلور فارسی ایران ‮‭70‬ گونه از آن در ایران پراکنش دارند. تحقیق حاضر به منظور بررسی سیتوتاکسونومی‮‭13‬ گونه از‮‭32‬جمعیت ‭Echinosp cephalotes DC. E.chorassanicus Bunge‬، ‭E.macrophyyllos Boiss.‬، ‭E.leiopolycerus Bunge ‬،‭E.ritroides Bunge‬، ‭E.elbursensis Rech.f‬، ‭Echinops ilicifolius Bunge E.robustus Bunge E.orientalis Trautv E.chardinii Boiss & Bushe E.adenocaulos ‬که در ایران و استان تهران پراکنش دارند و با تکیه بر تاکسونومی عددی و کلاستیک انجام گرفت. نمونه های استان تهران از رویشگاه آنها جمع آوری و شناسایی شدند. سطح دیپلوییدی گونه های این جنس (‮‭36‬،‮‭34‬،‮‭32‬،‮‭30‬،‮‭28‬‭=x‬2‭=n‬2) می باشد. بررسی رفتار میوزی بر روی 7 گونه ‭E.macrophyllus Boiss. E.elebursessis Rech.f. E.cephalotus DC. E.robustus Bunge‬،‭E .chorassanicus Bunge.‬، ‭E.leiopolyceru Bunge.‬، ‭E.ritroides Bunge. ‬که در استان تهران پراکنش دارند، انجام گرفت و دانه های گرده نیز بررسی شدند. رفتارهای میوزی غیر طبیعی و دانه های گرده غیر طبیعی مشاهده شدند. داده ها براساس نرم افزارهای ‭Spss ‬و ‭Ntsis ‬آنالیز شدند و دوری و قرابت بین گونه ها براساس صفات کروموزومی مشخص و نتایج به صورت دندروگرام ارایه داده شدند ونتایج دانه های گرده طبیعی و رفتار میوزی نشان دادند که قرابت گونه ها با فلور ایرانیکاو فلورفارسی مطاتفت دارند ولی ونتایج کاریوتایپ نشان دادند که قرابت گونه ها کاملا با فلور ایرانیکاو فلورفارسی مطاتفت ندارند.