بررسی کارایی قارچ کش های سیستمیک و حفاظتی برای کنترل طولانی مدت بیماری گموز پسته

با توجه به اهمیت بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه پسته در مناطق پسته کاری، تاثیر قارچکشهای ریدومیل و مشتقات اسید فسفونیک تحت شرایط آزمایشگاهی و گلخانهای روی گونههای فیتوفتورا مورد بررسی قرار گرفت. تحت شرایط آزمایشگاهی میزان بازدارندگی غلظتهای مختلف قارچکشهای ا لیت، ‭P. ‬،‭Phytophthora citrophthora ‬فسفانات، اسید فسفوروس و ریدومیل روی رشد میسلیومی گونههای ارزیابی شد. در آزمایشگاه، سرشاخهها و ‭CMA ‬در محیط کشت ‭P. cryptogea ‬و ‭P. megasperma ‬،‭dreschleri ‬نهالهای دو ماهه رقم پسته سرخس با غلظتهای مختلف قارچکشها تیمار شدند و سپس با گونههای مختلف فیتوفتورا مایهزنی گردیدند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت قارچکش در محیطکشت، میزان بازدارندگی رشد میسلیومی در سطح معنیداری افزایش مییابد. همچنین مشخص گردیدکه تاثیر غلظتهای مختلف قارچکشها بر میزان بازدارندگی رشد میسلیومی گونههای فیتوفتورا، دارای تفاوت معنیداری در سطح درصد میباشند.این در حالی است که هیچ گونه رشد میسلیومی برای قارچکشهای ا لیت، فسفانات، اسید فسفورس و و میکروگرم در میلیلیتر مشاهده نگردید. در این تحقیق ، ، ریدومیل به ترتیب در غلظتهای کمترین کاهش میزان کلونیزاسیون در سر شاخه ها به میزان درصد، توسط قارچ کش فسفانات با غلظت میکروگرم در میلی لیتر وکاهش صد درصدی میزان کلونیزاسیون سر شاخه ها توسط قارچکش ریدومیل با غلظت میکروگرم در میلی لیتر ایجاد گردید. کاربرد قارچکشها به صورت خاکی نیز باعث کاهش کلونیزاسیون طوقه نهالهای پسته توسط قارچ گردید.نتایج نشان داد که قارچکشهای ا لیت، اسید فسفورس، فسفانات و ریدومیل به ترتیب نزولی باعث کاهش کلونیزاسیون طوقه می شوند. درحالی که در بین قارچکشها با بنیان فسفیتی تفاوتی از نظر آماری در بازدارندگی از کلونیزاسیون طوقه نهالهای پسته مشاهده نگردید. واژههای کلیدی: پوسیدگی طوقه و ریشه، انگومک، پسته، مبارزه شیمیایی، قارچکش