شناسایی عامل پاخوره گندم و سایر زیرگونه های Gaeumannomyces graminis با استفاده از واکنش زنجیره پلیمراز ((PCR
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
Language: Persian
استان موضوع گزارش: تهران
شهر موضوع گزارش: تهران
Document ID: R-1092097
Publish: 16 February 2019
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
View: 369
Pages: 65
Publish Year: 1392
نسخه کامل Research منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
Abstract:
بیماری پاخوره گندم که توسط قارچ (Ggt) Gaeumannomyces graminis var. tritici ایجاد می شود، بیماری مهمی با پراکندگی جهانی است که به ریشه و طوقه گندم، جو را آلوده می نماید. تحقیقات گسترده روی پاخوره گندم منجر به تولید حجم وسیعی از اطلاعات در کلیه جنبه های بیماری گردیده است. جنس Gaeumannomyces دارای 7 گونه است. گونه G. graminis غلات و سایر گراس ها را آلوده می نماید و باعث ایجاد پاخوره گندم و زوال چمن می گردد. دراین گونه بر اساس، دامنه میزبانی، بیماری زایی، اندازه آسکوسپور و نوع هیفوپودیوم، چهار زیرگونه شناسایی شده است: G. graminis var. tritici، G. graminis var. avenae، G. graminis var. graminis و G. graminis var. maydis . استفاده از مشخصات مورفولوژیکی مثل ساختمان های قارچی در گذشته کمک زیادی به تشخیص گونه و زیرگونه های Gaeumannomyces نموده است ولیکن محدودیت هایی نیز در استفاده از مشخصات مورفولوژیکی وجود دارد. مثلا پریتسیوم در طبیعت به ندرت تشکیل و یا در آزمایشگاه و تولیدآن همیشه موفقیت آمیز نیست. اندازه آسکوسپور در بین برخی از زیر گونه ها نظیر G. graminis var. tritici و G. graminis var. avenae دارای همپوشانی است. در این بررسی علاوه بر مشخصات مورفولوژیکی از روش مولکولی بر اساس ژنوم ریبوزومی و آغازگرهای اختصاصی جهت شناسایی زیرگونه و گونه های G. graminis استفاده گردید. جهت انجام این تحقیق از اوایل بهار تا اوایل تابستان 1388-1391 از گیاهان گرامینه و گراس های در بعضی مزارع گندم استان فارس و سایر مناطق نمونه برداری انجام گرفت. قارچ های مشکوک به G. graminis جداسازی و خالص گردید. نتایج آزمایش های بیماری زایی نشان داد، جدایه ها روی گندم پس از 4 هفته آلودگی ایجاد کردند و جدایه هایMA1 ،MA2، MA3، روی گندم کمی بیماریزا و MA4 و T59 روی برنج Lolium sp. و مرغ بیماریزا بودند. ولی جدایه های MA1 ،MA2 ، MA3 روی گراس ها بیماری زا هستند و باعث لکه مردگی بهاره چمن می گردند. این جدایه ها که فقط گندم را آلوده نمودند، دارای پریتسیوم و هیفوپودیوم ساده اند. در حالی که جدایه های MA4 و T59 پریتسیوم تولید نکردند و هیفوپودیوم آنها نیز لوب دار بود. جدایه هایMA1 ،MA2 ، MA3 دارای هیفوپودیوم ساده بودند و فیالید آنها ساده و تک سلولی می باشند. به منظور تطابق روش مورفولوژیکی با روش مولکولی از دو جفت آغازگر اختصاصی Ggt-RP ، Ns5 و Ggt Brev ، Ggtfwd GgtARev2 جهت شناسایی این قارچ ها استفاده گردید. آغازگرهای Ggt-RP NS5 واریته های Ggg را از Ggt تفکیک نمود و مشخص گردید 14 جدایه مربوط به Ggt است. این آغازگرها قادر به شناسایی قارچ Ggt در گیاه آلوده نیز بودند. با استفاده از آغازگرهای Ggt Brev : Ggtfwd : GgtARev2 مشخص شد جدایه های Ggt متعلق به تیپ A می باشد. نواحی توالی ITS سایر جدایه هایی که با آغازگرهای اختصاصی شناسایی نشده بودند با آغازگرهای عمومی تکثیر شد. این آغازگرها قطعه ای به اندازه تقریبی 600 جفت باز را در جدایه های G. graminis تکثیر که پس از خالص سازی، تعیین توالی گردید. توالی های ناحیه ITS - r DNA، با سایر آرایه های موجود در بانک ژن از طریق سامانه NCBI، مقایسه گردید. جدایه های MA4 و T59 ، دارای 98-100 % تشابه با G. graminis var. graminis بودند. بر اساس نتایج این بررسی، این اولین گزارش از وقوع Ggg روی گندم و چمن در ایران می باشد. کلمات کلیدی:پاخوره، گندم، گراس، پرایمر اختصاصی، دی،ان،ا ریبوزومی، توالی نواحی نسخه برداری شده داخلی