بررسی سازگاری و پایداری عملکرد دانه لاین های جو در آزمایش های مقایسه عملکرد یکنواخت منطقه معتدل سرد دیم.

آزمایش های مقایسه عملکرد یکنواخت سراسری آخرین مرحله از بررسی های درون ایستگاهی هستند که با هدف دسترسی به ارقام پر محصول با درجه سازگاری بالا و پایداری خوب اجرا می شوند. در این راستا تعداد ‮‭16‬ لاین پیشرفته جو که از آزمایش های سال های قبل انتخاب شده بودند، بهمراه شاهدهای سرارود1 و محلی در طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار بمدت سه سال در ایستگاه های تحقیقات کشاورزی دی م سرارود (کرمانشاه) وشیروان چرداول (ایلام)، مراغه و شیروان(شمال خراسان) مورد ارزیابی قرار گرفتند. براساس نتایج حاصل از تجزیه مرکب بین ژنوتیپ ها اختلاف عملکرد معنی دار وجود نداشت در نتیجه ژنوتیپی که بتواند در تمام سال ها و مکان ها از شاهدها برتر باشد در بین ژنوتیپ های مورد برسی انتخاب نشد. باتوجه به معنی دار بودن اثرات متقابل ژنوتیپ * سال ، ژنوتیپ * مکان و ژنوتیپ * سال * مکان برای تعین درجه سازگاری خصوصی ژنوتیپ ها از روش آنالیز کلاستر استفاده و محیط های آزمایش در سه گروه محیطی دست بندی شدند. نتایج نشان داد که ژنوتیپ های شماره ،‮‭16 17‬ و 9 برای گروه محیطی1 (مناطق یا پتانسیل متوسط) و ژنوتیپ های شماره ،‮‭18 17‬ و 2 برای گروه محیطی2 (مناطق کم پتانسیل) و ژنوتیپ های شماره ،‮‭17 13‬ و 8 برای گروه محیطی3 یعنی مناطق پر پتانسیل مناسب هستند. در ضمن رقم شماره ‮‭17‬ یعنی جو محلی در هر سه گروه محیطی دارای عملکرد مناسب بوده لذا دارای سازگاری عمومی بود. همچنین باتوجه به نتایج رتبه بندی عملکرد ژنوتیپ های شرکت کننده در آزمایش، ژنوتیپ های شماره ،‮‭11 18‬ و 9 دارای بیشترین پایداری عملکرد بودند. واژه های کلیدی: جو، سازگاری، پایداری، دیم