بررسی تکثیر عناب ‭(Ziziphus jujuba) ‬از طریق کشت بافت

گیاهان تیره عناب به صورت درخت یا درختچه شامل ‮‭50‬ جنس و ‮‭600‬ گونه که بیشتر در اروپا و نواحی استوایی می رویند. عناب به عنوان یک گیاه دارویی و با خواص غذایی بالا به صورت تازه و خشک مصرف می شود. درختچه های عناب نیاز به یک روش سریع و آسان برای تکثیر دارند. در این تحقیق اثر شرایط ضدعفونی ؛ محیط کشت و تیمارهای مختلف هورمونی روی میزان آلودگی، درصد باززایی، پرآوری و ریشه زایی با استفاده از آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار مطالعه شد. از جوانه های انتهای شاخه ها به عنوان ریزنمونه استفاده گردید. برای سترون سازی نمونه ها از محلول ‮‭0/02‬ درصد کلرور جیوه به مدت 3 دقیقه، اتانول %‮‭70‬ به مدت 2 دقیقه و هیپوکلریت سدیم %‮‭30‬ به مدت ‮‭15‬ دقیقه استفاده گردید. از محیط کشت ‭MS ‬با 6 نوع ترکیب هورمونی حاوی غلظت های مختلف ‭IBA‬، ‭IAA‬، ‭TDZ‬، ‭BA ‬و ‭BAP ‬استفاده شد. هیچ کدام از محیطهای کشت مورد استفاده برای کالزایی مفید نبوده و کالوس تشکیل نشد. میزان باززایی به روش تجزیه واریانس در یک طرح کاملا تصادفی بررسی شد. نتایج تجزیه واریانس میزان شاخه زایی اختلاف معنی داری را بین ترکیب های هورمونی مختلف نشان دادند. محیط ‭MS ‬حاوی ‮‭01/0‬ ‭mg/l BAP ‬3 ‭+ mg/l IBA ‬بیشترین میزان باززایی را به میزان 9/%‮‭37‬ نشان داد. بین تیمارهای مختلف هورمونی برای پرآوری تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بیشترین میانگین تعداد شاخه متعلق به تیمار 2 میلی گرم در لیتر ‮‭01/0‬ ‭+ BA ‬میلی گرم در لیتر ‭IBA ‬که برابر ‮‭6/4‬ بود. همچنین تیمار 5 میلی گرم در لیتر ‭IBA ‬بعنوان بهترین تیمار ریشه زایی معرفی گردید. کلمات کلیدی: درون شیشه ای، عناب، ریزازدیادی، کشت بافت، کالوس زایی، باززایی