بررسی حد بهره برداری مجاز گونه های مهم مرتعی در مراتع نمونه پنج منطقه رویشی ایران (چهارمحال و بختیاری- کوهرنگ)
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
Language: Persian
استان موضوع گزارش: تهران
شهر موضوع گزارش: تهران
Document ID: R-1093302
Publish: 16 February 2019
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
View: 327
Pages: 196
Publish Year: 1390
نسخه کامل Research منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
Abstract:
میزان بهره برداری مناسب و مجاز از مرتع باعث پایداری، جلوگیری از تخریب، حفظ گیاهان مرغوب و ارتقا وضعیت آن می شود. برای نیل به پایداری و تداوم تولید در مراتع و تعیین مناسب ترین حد بهره برداری، مطالعه اثر شدت های مختلف برداشت بر تولید علوفه و بذر گونه های Astragalus effusus،Bromus tomentellus، Eryngium Billardieri و Thymus daenensis در مراتع نیمه استپی استان چهارمحال و بختیاری سایت کرسنک مورد توجه قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل چهار شدت برداشت ،50 25 و 75 درصد و شاهد(بدون برداشت) بودند. در هر تیمار 10 پایه از هر گونه بعنوان تکرار مورد نظر قرار گرفته که بر روی هر یک متغیر های وابسته مورد ارزیابی قرار می گیرد. نتایج حاصل در قالب طرح اسپلیت پلات در زمان با 10 تکرار در چهار سال 1386 تا 1389 در نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تولید علوفه و بذر گونه Astragalus effusus نشان داد که اثر سال، شدتهای مختلف برداشت و اثر متقابل آنها از لحاظ آماری در سطح یک درصد معنی دار می باشد. کمترین میزان تولید علوفه در سال 86 در تیمار شاهد و بیشترین میزان آن در سال 88 در تیمار شاهد بوده است. نتایج تولید علوفه گونه Bromus tomentellus نشان داد که اثر سال در سطح خطای یک درصد معنی دار ولی اثر شدتهای مختلف برداشت و اثر متقابل سال و شدتهای مختلف برداشت در سطح خطای 5 درصد معنی دار نشده است. نتایج تولید بذر این گونه نشان داد که اثر سال و شدتهای مختلف برداشت در سطح خطای یک درصد معنی دار ولی اثر متقابل آنها در سطح خطای 5 درصد معنی دار نشده است. کمترین میزان تولید علوفه در سال 86 در تیمار 25 درصد و بیشترین میزان آن در سال 88 در تیمار شاهد بوده است. نتایج تولید علوفه گونه Thymus daenensis نشان داد که اثر سال و شدتهای مختلف برداشت در سطح خطای یک درصد معنی دار ولی اثر متقابل آنها در سطح خطای 5 درصد معنی دار نشده است. نتایج تولید بذر این گونه نشان داد که اثر سال و شدتهای مختلف برداشت و اثر متقابل آنها در سطح خطای یک درصد معنی دار شده است. کمترین میزان تولید علوفه در سال 89 در تیمار 75 درصد و بیشترین میزان آن در سال 86 در تیمار 75 درصد بوده است. نتایج تولید علوفه گونه Eryngium Billardieri نشان داد که اثر سال در سطح خطای یک درصد و اثر شدتهای مختلف برداشت در سطح خطای پنج درصد معنی دار ولی اثر متقابل آنها در سطح خطای 5 درصد معنی دار نشده است. نتایج تولید بذر این گونه نشان داد که اثر سال و اثر متقابل سال و شدتهای مختلف برداشت در سطح خطای یک درصد معنی دار ولی اثر تیمارهای مختلف برداشت در سطح خطای 5 درصد معنی دار نشده است. کمترین میزان تولید علوفه در سال 87 در تیمار 25 درصد و بیشترین میزان آن در سال 86 در تیمار شاهد بوده است. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، برای گونه های Astragalus effusus وBromus tomentellus در این منطقه، تیمار 75 درصد و برای گونه های Eryngium Billardieri و Thymus daenensis تیماری بین 25 تا 40 درصد پیشنهاد می گردد. البته در سالهای خشکسالی این مقدار باید کمتر در نظر گرفته شود تا آسیبی به گونه های مورد نظر وارد نشود. واژه های کلیدی: گونه های مرتعی، حد بهره برداری، سایت کرسنک، چهارمحال و بختیاری