تعیین روش مناسب تامین آهن مورد نیاز مرکبات برای افزایش عملکرد کمی و کیفی میوه

کمبود آهن بعد از کمبود روی بیشترین فراوانی را در مرکبات دارا می باشد. کمبود آهن یک مشکل مهم بوده و به سختی قابل اصلاح در خاک های آهکی است. کاربرد زیاد فسفر و پتاسیم باعث بروز کمبود آهن می گردد (5). در چشم انداز آینده ژنتیک ملکولی، بیوشیمی و اصلاح نژاد گیاهان در جهت تولید گیاهان با راندمان بالا در جذب آهن، گزینه های موثر در حل کمبود آهن در آنها می باشند. بیشتر گیاهان با ترشح پروتون (کاهش PH) و غلات با تولید عوامل کلات کننده طبیعی (phytosiderophores) باعث افزایش حلالیت آهن خاک می شوند (4). هورش و همکاران تیمارپیت + سولفات آهن را با پیت تنها، سولفات آهن تنها، سکوسترین آهن – 138 وشاهد مقایسه کردند. مورفولوژی، فعالیت پروکسیداز ، غلظت کلروفیل و غلظت آهن برگ ها پس از 7 ماه اندازه گیری گردید. نتایج حاصل نشان داد که تیمار پیت + سولفات آهن در تصحیح کلروز ناشی از آهک، قابل رقابت با تیمار سکوسترین آهن - 138 (Fe-EDDHA) می باشد (3) . سکوسترین آهن جهت رفع کمبود آهن در درختان پرتقال و گریپ فروت تو سرخ (پایه سیتروملو) در یک خاک آهکی (PH=7/6) اثر یکسانی داشند (2). معمولا محلول پاشی آهن در رفع کلروز آهن موثر نمی باشد، چرا که انتقال آهن به بافتهای جوان خیلی کم است. کاربرد خاکی ترکیبات آهن موثرتر از محلول پاشی آن می باشد، بخصوص اگرکلاتهای آهن بجای ترکیبات معدنی استفاده شود (1و6). هدف تحقیق حاضر مقایسه روش های متفاوت کاربرد سولفات آهن شامل چالکود، محلول پاشی، پخش سطحی بر کاهش کلروز آهن، افزایش عملکرد و بهبود کیفیت میوه در درختان مرکبات شمال خوزستان می باشد.