نگاهی به نقش معماری پایدار در مدیریت مصرف انرژی با تأکید بر ارزشهای معماری اقلیمی

امروزه توجه کمتری به اقلیم در ساخت وساز شده کـه نتیجـه آن سـاخت سـاختمان های مشـابه در اقلیمهـای مختلف است. این مشکل منجر به استفاده بیشازاندازه از تجهیزات سرمایش و گرمایشی در ساختمان میشـود که مصرف انرژی را افزایش میدهد. کاهش مصـرف انـرژی در بخـش سـاختمان بسـیار مهـم بـوده و طراحـی ساختمانها باید به صورتی شکل بگیرد که حداکثر استفاده از منابع تجدید پذیر را در برداشته باشد. همچنـین به دلیل بحرانهای زیست محیطی و قیمت مناسب حائل انرژی در کشور ما، بازنگری در الگوی مصرف و ایجـاد راهکارهایی برای جلوگیری از اتلاف انرژی به خصـوص در ایـن بخـش، ازجملـه نیازهـای مهـم اسـت؛ بنـابراین معماری پایدار به عنوان معماری که کمترین دخل و تصرف را در محیط طبیعی دارد، یکـی از بهتـرین روشهـا برای کاهش این بحرانهاست که برنامهریزی در جهت اصلاح الگوی انرژی، گامی در جهت افزایش اثربخشـی و کاهش مصرف منابع است. پژوهش حاضر به روش کیفی و با رویکرد توصیفی- تحلیلی انجام پذیرفتـه و جهـت گردآوری اطلاعات از منابع کتابخانه ای استفاده شده است. ازاینرو در جهت شناخت تعامل بین معماری پایدار و انرژی در ابتدا به مبحث معماری پایدار اشاره شده و سپس مبانی نظری انرژی در معماری معرفـی میگـردد. در انتها، نتایج حاصل از این پژوهش به درک اهمیت نقش معماری پایدار در کاهش مصرف انرژی کمک نموده؛ بـا این نگاه که توجه به این موضوعات راه حل مناسب برای طراحی در آینده خواهد بود.

Keywords:

معماری پایدار , طراحی اقلیمی , مصرف انرژی