بررسی تأثیر روشنایی بر کیفیت فضاهای آموزشی مدارس مقطع ابتدایی شهر تهران

از عوامل مؤثر در بهبود کیفیت فضاهای آموزشی میتوان به رنگ، نور و عوامل محیطی دیگر اشاره کرد و با استفاده ازعلم روانشناسی محیط تأثیر این عوامل بر یادگیری دانش آموزان مورد بررسی قرار میگیرد. این موضوع حیثیت اثباتیداشته و منطبق بر زمان پژوهش و مکان آن قابل تکرار است. هدف از انجام این پژوهش، نحوه استفاده درست از عاملمحیطی به منظور بالا بردن یادگیری و علاقه مندی دانش آموزان معاصر در فضاهای آموزشی مقطع ابتدایی است که باروش کیفی و منطبق بر آرای دانشآموزان موردسنجش قرارگرفته است. با توجه به آنکه بهترین روش برای ارزیابی رفتارکودکان، ارزیابی و خوانش بیان کودک بوده، این پژوهش در پی آن است که با روش پژوهشی آمیخته و به تحلیل نظرکودکان مبتنی بر واسطه قرارگیری معلمین مقطع دبستان آنها بپردازد.یافته های پژوهش حاکی از آن بود؛ در صورت کنار هم قرار گرفتن دو عنصر اصلی نور و رنگ که هر دو از عوامل تأثیرگذاردر کیفیت فضاهای آموزشیاند می توان موجب ارتقای تعامل کالبدی، تقویت شادابی رفتاری کودکان منطبق با اصولدلبستگی به مکان گردید. بر این اساس، میتوان نتیجه گرفت، نور طبیعی و نور مصنوعی تأثیرگذاری متفاوتی بر طراحیو چیدمان داشته و این تعامل با رنگ عناصر موجود، همافزایی و کاهش مییابند. کودکان ضمن علاقه نشان دادن بهفضاهای گرم و روشن، علاقمند به سایر رنگ ها به شکل محدود هستند و متناسب با این طبیعت کودکان، می بایست درطراحی جزئی فضاها این تنوع حفظ گردد.

Keywords:

معماری و روشنایی , رنگ و نور , طراحی کالبدی , روانشناسی محیط , مدارس ابتدایی