بررسی الزامات اقتصادی و زیست محیطی جهت مکانیابی ایستگاه های خطوط انتقال گاز(مطالعه موردی: خط" 48 صادرات گاز ایران به عراق)

جمهوری اسلامی ایران داری دومین ذخایر شناخته شده گاز طبیعی جهان و 36000 کیلومتر خط انتقال گاز می-باشد. این امر نشان دهنده پتانسیل بالای کشور در اجرای طرح های توسعه خطوط انتقال سراسری و صادرات گازمی باشد. در کنار گسترش این خطوط می بایست نگاهی یکپارچه و از بیرون به درون داشت که ضمن کاهش هزینه-های ساخت، اصول توسعه پایدار که حلقه گمشده پروژه های بخش انرژی است مورد توجه قرار گیرد. در برخیموضوعات خاص وجود نقص در استانداردها و نبود دستورالعمل مشخص موجب عملکرد سلیقه ای طراحان و مجریانشده است. این امر تخریب اکوسیستم های خاکی، جنگل ها، مراتع و آلودگی منابع آب و نیز افزایش هزینه های ساختو بهره برداری را در پی دارد. یکی از مواردی که در استانداردهای شاخص خطوط انتقال نفت و گاز بدان پرداختهنشده یا صرفاً توضیح مختصری برای آن ذکر شده است، الزامات مکانیابی ایستگاه های فرستنده و گیرنده توپک وشیربین راهی خطوط انتقال گاز می باشد. در این تحقیق با رعایت استانداردهای مربوطه و نیز تجزیه و تحلیلاطلاعات جمع آوری شده در زمان ساخت و بهره برداری پروژه مورد مطالعه، الزاماتی در سه بخش توسعه پایدار،مسائل اقتصادی و مباحث ایمنی برای مکانیابی صحیح ایستگاه ها آورده شده است. لذا جهت رعایت اصول توسعهپایدار می بایست مواردی مانند وضعیت حوضه آبریز منطقه، عدم وجود مناطق مسکونی و باغات و زمینه ایکشاورزی در مسیر وزش باد که موجب انتقال مواد آلاینده به آنها می شود و نیز وجود موانع طبیعی بین ابنیه محلتجمع و ایستگاه ها جهت کاهش آلودگی های صوتی، مورد مطالعه قرار گیرند. جهت کاهش هزینه ها نیز باید به فاصلهایستگاه ها از یکدیگر، حجم عملیات خاکی و دسترسی به خطوط انتقال نیرو دقت داشت. نهایتا مواردی مانند نزدیکیبه جاده های اصلی، حداقل فاصله ایستگاه ها از مکان های شهری و روستایی و شکل توپوگرافی منطقه به بهبودپدافندغیرعامل و افزایش ایمنی کمک خواهد کرد.

Keywords:

شیربینراهی , خطوط انتقال گاز , , توسعه پایدار , LBV , Receiver , Launcher