مروری اجماعی بر روش های حفظ دخائر ژنتیکی حیوانات مزرعه ای با اولویت بانک های ژن

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 437

This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ANIMALB02_020

تاریخ نمایه سازی: 19 مهر 1399

Abstract:

با توجه به رشد روز افزون جمعیت در ده ه هاي آینده، یکی از چالش هاي اصلی پیش روي جوامع بشري، توسعه ي پایدار در جهت تأمین منابع غذایی کافی و سلامت جامعه در بستر حفظ محیط زیست است. همانند منابع طبیعی نظیر آب، خاك و هوا، ذخایر زیستی و ژنتیکی نیز از اهمیت فراوانی برخوردار است. پیشرفت هاي اقتصادي ، اجتماعی و محیطی بعنوان یک اهرم فشار باعث انتخاب نژادهاي پر تولیدي شدند که در سیستمهاي تولید فرآورده هاي حیوانات مزرعه اي متمرکز مورد استفاده قرار بگیرند. این انتخاب سهم نژادهاي بومی توسعه یافته را کـه داراي سطح پائینی از دریافت مواد و تولید پائین مواد غذائی بودند را در تولید غذا کاهش داد که براي وجود چنین نژادهائی تهدید محسوب می شد.بنابر دلائل منطقی، سازمان هاي اصلاح نژادي نه می توانند موجب از بین رفتن چنین نژادهاي غیر قابل برگشت شوند و نه اینکه از بین رفتن بعضی نژادهاي غیر قابل برگشت را که شامل نابودي تنوع ژنتیکی در میان گونه هاي حیوانات مزرعه اي شده است را بپذیرند. یک بنیاد علمی براي ایجاد بانک ژن حیوانات مزرعه اي بسیار ضروري و مورد نیاز است که نقش این بنیاد علمی می تواند در حفظ دخائر ژنتیکی براي استفاده آینده و همچنین هماهنگی در برنامه هاي حفاظت ذخائر ژنتیکی بصورت in situ باشد.مخاطبان این مقاله ممکن است از میان افرادي باشند که در سازمان هاي دولتی یا غیر دولتی کار تحقیقاتی در زمینه اصلاح نژاد حیوانات مزرعه اي را انجام می دهند. این مقاله به این افراد از طریق آگاهی دادن به آنها در زمینه مشکلات ناشی از انقراض نژاد و به منظور استفاده از فرصت هاي لازم جهت حفظ ذخائر ژنتیکی میان گونه هاي مختلف از طریق ایجاد و یا استفاده از بانک هاي ژن و مدیریت منابع ژنتیکی حیوانات مزرعه کمک خواهد کرد. مطالب این مقاله به شکل گیري نقطه نظرات کسانی که می باستی در زمینه فعالیت هاي حفظ ذخائر ژنتیکی حیوانات مزرعه اي تصمیم گیري کنند نیز کمک خواهد کرد. هدف از این چنین فعالیت هائی استفاده از مواد ژنتیکی حفاظت شده در برنامه هاي اصلاح نژادي در آینده است؛ بطوریکه هم باعث تأمین مواد غذائی براي آینده شده و هم نیاز بازار آینده آنها را فراهم کند و به تعبیر دیگر؛ تأمین کننده تنوع سیستم هاي تولید باشد و یا اینکه قادر به تأمین مواد غذائی ویژه متقاضیان مصرف کننده در آینده باشد.

Authors

جواد قهاری

دامپزشک اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان شرقی

داود رادمهر

دامپزشک بخش خصوصی