ره یافت نوین به گاهنگاری دوره ی فرا پارینه سنگی با استفاده از شیوه تلفیقی

هر چند به نظر می رسد تعیین محدوده ی زمانی دوره ی فرا پارینه سنگی (میان سنگی) بیش از آنکه مربوط به تغییر در یافته های باستان شناسی مانند استفاده از میکرولیت ها باشد برگرفته از نتایج علم زمین شناسی با توجه به تحولات آب و هوایی یعنی آغاز عصر دریاس کهن تا پایان دریاس جوان (حدود 18000 تا 12000 سال پیش) می باشد و از سوی دیگر دوره ی گرد آوری غذا تنها بخشی از دوره فرا پارینه سنگی را در بر می گیرد. با توجه به سه عامل تحولات آب و هوایی، تغییر در دست ابزار ها و دگرگونی در اقتصاد معیشتی این دوره را می توان به صورت زیر تقسیم بندی کرد: الف – فرا پارینه سنگی قدیم EEP که در محدوده ی عصر دریاس کهن قراردارد و با وجود تغییر تدریجی در ابزارها اما هنوز شیوه ی غالب معیشت های جمع آوری غذا است.(از 18000 تا 15000 سال پیش) ب- فراپارینه سنگی جدید که با بهبودی نسبی آب و هوایی آغاز می شود آن را می توان به بخش های زیر تقسیم نمود: که آن را می توان آغاز گردآوری غذا نامید خصوصاً اینکه این تغییر تدریجی در ابزارها نیز مشهود است. LEP -1 مرحله ی که گردآوری غذا به صورت شیوه ی غالب معیشتی مطرح می شود و همچنان در دوره ی آب و هوایی بولینگ آلئرود قرار داد. LEP -2 مرحله ی یا مهم ترین مرحله که با آغاز عصر دریاس جوان آغاز می شود و با توجه به امکان بالقوه و بالفعل جابجایی به مناطق معتدل تر در مناطقی LEP -3 مرحله 3مانند دامنه های زاگرس از انقطاع فرهنگی جلوگیری کرده وزمینه ی گذر به نوسنگی را فراهم می سازد و شاید این یکی از نکاتی است که از دید صاحب نظران گذشته پوشیده مانده است. این مقاله با رویکرد نوین و پارامترهای فوق به بررسی وضعیت دوران مذکور می پردازد

Keywords:

فراپارینه سنگی , اقلیم , شیوه معیشتی , ابزارآلات