بررسی مدلهای جدید پردازش ابری و کارایی آنها در بهبود خدمات درمانی اورژانسی ( EMS)

خدمات درمانی اورژانسی EMS به معنای فراهم کردن سرویسهای درمانی پیش بیمارستانی و درون بیمارستانی است که شامل مجموعه وسیعی از فعالیتهای وابسته و گسترده در تعامل بین مراکز اورژانس و بیمارستانها میباشد. بهترین راهکار برای بهبود فرایند خدمات درمانی اورژانسی ایجاد زیرساختی مناسب برای پشتیبانی از همکاری و هماهنگی و به اشتراک گذاری اطلاعات مورد نیاز سازمانهای درگیر در فرایند خدمات درمانی اورژانسی می باشد که پردازش ابری که این امکان را ایجاد کرده است. بگونه ای که حجم زیادی از قدرت پردازش و فضای ذخیره سازی بر اساس تقاضا (On-demand delivery) به کاربران و سازمانها داده شود، تا به یاری صنایع در حوزه های گوناگون شتافته و یکی از آنها حوزه سلامت است. در این مقاله به بررسی یک معماری سرویس گرای قابل توسعه که بر مبنای پردازش ابری کار میکند پرداخته میشود. در این معماری اطلاعات بیمار در یک بستر توزیع شده و همیشه حاضر برای استفاده سیستمها و پلت فرم های گوناگون نگهداری و مدیریت میشود. معماری "EMS بر مبنای ابر" پیشنهاد شده به کاربران مجاز اجازه میدهد تا به اطلاعات یک کیس اورژانسی با فرمت استاندارد IHE دسترسی داشته باشند و با استفاده از یک ماژول هوشمند که از ارزیابی پزشکی و انتخاب آمبولانس مناسب پشتیبانی میکند به یاری بیمار بشتابند. آمبولانسها نیز با استفاده از شبکه های حسگر بیسیم و اتصال به ابر، رکوردهای اطلاعات بیمار را در فضای ذخیره سازی مشترک ذخیره می کنند. با استفاده از این معماری می توان فضای گپ میان پزشک و بیمار را از لحظه نیاز به پزشک تا زمان پایان درمان و بهبودی کامل پر کرد.

Keywords:

خدمات درمانی اورژانسی , پردازش ابری , شبکه های حسگر بیسیم