بررسی نقش شادی در توّجه ، پرورش تمرکز و خلاقیت درکودکان

هفت سال اول زندگی کودک، یعنی سنین قبل از پیش دبستانی، پایه و اساس شخصیت او را تشکیل می دهد و اگر این دوره آن گونه که پیامبر خدا فرمودند با عطوفت و مهرورزی همدلی و همراهی، غلیان و فوران احساسات خوشایند، شادی، محبت پذیری و اقتدار عاطفی کودکان همراه باشد، قوی ترین، سالم ترین و متعادل ترین ستون های تکوین شخصیت پی ریزی می شود و این قبیل بچه ها بیشترین آمادگی روانی و ذهنی را برای یادگیری (هفت سال دوم) می یابند و آمیزه ای از محبت پذیری و آموزش پذیری، آنان را برای دوره مشورت پذیری و رایزنی با بزرگ ترها (هفت سال سوم) آماده می کند.از طرفی خلاقیت یکی از عالی ترین و پیچیده ترین فعالیتهای ذهن آدمی است که تعلیم و تربیت باید بدان توجه کند . خلاقیت هنری است نهفته، در اعماق وجود انسان که با تلاش فرد و آموزش دیگران شکوفا می شود. توجه و تمرکز در متون علمی گاهی به صورت دو واژه مترادف هم بکار می روند ولی این دو واژه از همدیگر متمایز هستند. توجه در برگیرنده تمرکز و تآکید برمنابع ذهنی است. توّجه ماهیت انتخابی دارد ، زیرا منابع مغزی محدود هستند. برهمه ما روشن است که یکی از نعمت های بزرگ زندگی شادی می باشد. هدف ازپژوهش حاضربررسی نقش شادی در توجه ، پرورش تمرکز و خلاقیت درکودکان است .روش پژوهش به روش تحلیلی توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانهای است.پس از تعاریف شاد، توجه ،تمرکز و خلاقیت ،کودکان استثنایی و بررسی های لازم، بحث ونتیجه گیری پیرامون نقش شادی در پرورش تمرکز وخلاقیت درکودکان در مدارس استثنایی پیشنهادات پژوهش در نهایت ارائه گردید .

Keywords:

شادی , تمرکز و خلاقیت , کودکان.