اثر افزودن گلوتامین، ترئونین و آرژنین بر عملکرد، صفات لاشه و مورفولوژی روده جوجه های گوشتی

این پژوهش به منظور بررسی اثر افزودن گلوتامین، ترئونین و آرژنین بر عملکرد، صفات لاشه و مورفولوژي رودهجوجه هاي گوشتی از سن 1 تا 17 روزگی انجام شد. تعداد 416 قطعه جوجه گوشتی نر سویه کاب 500 با جیرهبر پایه ذرت و کنجاله سویا تغذیه شدند.آزمایش با 8 تیمار (1: شاهد، 2: شاهد+ 1درصد گلوتامین، 3:شاهد + 0/2 درصد ترئونین، 4: شاهد +0/75 درصد آرژنین، 5: شاهد +1 درصد گلوتامین و 0/2 درصد ترئونین، 6: شاهد+ 1 درصد گلوتامین و 0/75 درصد آرژنین و 0/2 درصد ترئونین) با 4 تکرار (12 پرنده در هر تکرار) انجام شد. عملکرد، صفات لاشه و مورفولوزي روده در طول دوره آزمایش رکوردبرداري شد. اثر افزودن گلوتامین برمصرف خوراك در هفته چهارم و ششم و کل خوراك مصرفی معنی دار بود (P<0/05) که باعث کاهش مصرف خوراك گردید. افزودن ترئونین باعث افزایش وزن بدن در هفته دوم (P<0/01) و سوم (P<0/05) شد. اثر افزودن گلوتامین در هفته چهارم و ششم بر مورفولوژي روده (ارتفاع پرز، عمق کریپت، نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت و عرض پرز) معنی دار نبود.افزودن ترئونین در هفته دوم (P<0/01) و سوم (P<0/05) باعث کاهش ارتفاع پرز، عمق کریپت، نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت و عرض پرز دئودنوم و ژئوژنوم شد. افزودن آرژنین باعث کاهش معنی دار ارتفاع پرز و عمق کریپت ژئوژئومی گردید (P<0/05). در مجموع به نظر می رسد افزودن بیشتر از نیاز اسیدهاي آمینه آرژنین، ترئونین و گلوتامین در دوره آغازین تاثیر اندکی بر مورفولوژي روده داشت.

Keywords:

اسیدهای آمینه , عملکرد , مورفولوژی روده , جوجه گوشتی