زیرساخت و تجهیزات جانبی سیستم توزیع آب، شامل لوله ها، آسترها، بست ها و اتصالاتی می شوند که می توانند باآب واکنش دهند. تراوش و نشت، دو مکانیسمی هستند که می توانند باعث تأثیر منفی بر مشخصات کیفی آب درشبکه توزیع آب آشامیدنی گردند. لوله های پلیمری با بسیاری از ویژگی های سودمند، مانند دوام طولانی، مقاومتدر برابر خوردگی، هزینة پایین، نصب آسان و ...، به طور روزافزونی در حال جایگزینی به جای لوله های فلزیقدیمی در سیست مهای آب شرب هستند. با توجه به این که ساختار لوله های پلیمری از مواد آلی می باشد؛بنابراین احتمال این که آب در تماس با این لوله ها، افزایش سطح TOC را نشان دهد زیاد است و با بررسیتحقیقات انجام گرفته در لوله های پلیمری معمول در شبکه توزیع آب آشامیدنی، این احتمال که از دیواره اینلوله ها، TOC، آزاد شده و وارد آب شود، تقویت گردید. با توجه به تحقیقات انجام گرفته، نتیجه گرفته شد کهحضور مونومرها در آب و حضور کلر مازاد در شبکه و تولید
تری هالومتان ها (که ترکیباتی خطرناک و سرطان زاهستند) در نتیجة واکنش کلر و TOC می توانند برای سلامت مصرف کنندگان مضر و خطرناک باشند. احتمالآزادسازی TOC در لوله های پلیمری با استفاده از روش استاندارد ISO8795 بررسی می گردد. در پژوهشحاضر، منابع، تحقیقات و پژوهش هایی که به این موضوع پرداخته اند، مورد بررسی قرار گرفته و مروری بر آن هاصورت پذیرفته است.