مقایسه تحلیل دینامیکی غیرخطی افزایشی و تحلیل استاتیکی غیرخطی افزایشی در تحلیل لرزه ای یک قاب فولادی با دیوار برشی فولادی

در سال های اخیر روش طراحی لرزهای بر اساس عملکرد، به عنوان یک روش نوین طرح لرزه ای مورد توجه مهندسین قرار گرفته است. لازمه طراحی به این روش آنالیز صحیح رفتار سازه تحت بارهای لرزه ای می باشد. با توجه به شرایط سازه روش های مختلفی جهت تحلیل لرزه ای و بررسی عملکرد سازه مورد استفاده قرار می گیرد. روش تحقیق در این کار تحقیقی به صورت توصیفی – تحلیلی است. روش گردآوری اطلاعات به صورت اسنادی و میدانی بوده است. در این مقاله با استفاده از نرم افزار Opensees یک قاب دو بعدی نه طبقه فولادی به دو روش دینامیکی غیرخطی افزایشی IDA و استاتیکی غیرخطی افزایشی ( Pushover )، مورد تحلیل لرزهای قرار گرفته، نمودار عملکرد سازه در هر مورد ترسیم شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که در آنالیز سازه 6 طبقه که به عنوان سازه کوتاه مرتبه تلقی می شود، پاسخ های روش استاتیکی غیرخطی افزایشی انطباق خوبی با روش دینامیکی غیرخطی افزایشی دارد. اما چون در روش استاتیکی غیرخطی از اثر مشارکت مودهای بالاتر چشم پوشی می کند اختلافی بین این دو روش در طبقات فوقانی پدید می آید. با افزایش ارتفاع سازه جابه جایی نسبی سازه با برش پایه افزایش می یابد. به طوری که که در سازه 15 طبقه با افزایش شدت بار و شدت زلزله به صورت افزایشی در هر مرحله تا 150 سانتیمتر در مقدار برش پایه 80 هزار تن می رسد در سازه 15 طبقه به دلیل پررنگ تر شدن سهم مودهای بالاتر دقت روشاستاتیکی بار افزون نسبت به روش دینامیکی غیرخطی افزایشی کمتر شده است اما فراموش نکنیم که روند بدست آوردن پاسخ ها هم از نظر زمان و هم از نظر حجم محاسبات بسیار مهم تر از روش دینامیکی غیرخطی افزایشی است.