تدوین قراردادهای تجاری بین المللی (مورد مطالعه: قواعد عمومی تشکیل قرارداد الکترونیک در ایران()

تجارت الکترونیکی، امری جهان شمول و غیر قابل انکار است که پیوستن به آن، تجارت را سرعت می بخشد . اینترنت ابزار انعقاد قرارداد الکترونیکی تجاری می با شد ماهیت قراردادهای الکترونیکی ، اعتبار، شکل و شباهت آن با مقررات حقوق مدنی راجع به قراردادها، یکی از مباحث جدید در قراردادهای الکترونیکی و سایبری است، که شناخت روابط و آثار حقوقی ناشی از آن، به ساختار محیط الکترونیکی و مفاهیم فناوری ارتباطات بستگی دارد. امروزه، سهم عمده ای از قراردادهای فی مابین شرکت های تجاری انرژی، به قراردادهای تجاری الکترونیکی تعلق دارد که بخش اعظم این قراردادها به مسائل فنی و حقوقی مربوط می شود. بنابراین عدم آشنایی و عدم دقت به نکات مندرج در قرارداد های الکترونیکی در حوزه های مختلف تجاری از جمله انرژی می تواند باعث به وجود آمدن عواقب جبران ناپذیری شود . این مقاله می خواهد با برر سی اسناد کتابخانه ای، مقالات و قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران ، اصول و قواعد قراردادهای فضای سایبر را با اصول قواعد فضای سنتی تجارت مقای سه، تحلیل و تبیین نماید. برای استخراج اصول مشترک و شرایط خاص قراردادهای حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات از روش تحلیل محتوا و مضمون و برای مقایسه از روش حقوق تطبیقی استفاده می نماید. بر اساس نتایج تحقیق، قواعد و اصول قراردادهای الکترونیکی با قراردادهای سنتی ماهیت یکسان دارند، ولی ساختار شکلی و محیط الکترونیکی ویژگی و مفاهیم جدیدی را به قراردادهای تجاری سایبری بخشیده است و خصو صیات فنی محیط الکترونیکی، تحول مدرن و و سیعی در ابعاد مختلف حقوق قراردادها ایجاد نموده است . برخی از تغییرات را به زبان مفاهیم حقوقی درنحوة و شرایط انعقاد قراردادهای بین المللی الکترونیکی را این پژوهش بررسی می نماید و با روش تطبیقی تبیین می نماید.

Keywords:

قرارداد تجاری , حقوق ایران , ایجاب و قبول , معاملات از راه دور , تجارت بین المللی انرژی.