تفاوت هنر غربی و هنر اسلامی از منظر تاثیر بر تحکیم خانواده
Publish place: International Conference on jurisprudence, Law, Psychology and Education Science in Iran and Islamic World
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 876
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICJLP01_057
تاریخ نمایه سازی: 16 آبان 1399
Abstract:
خانواده طبیعی سالم عبارت از یک زن و مرد ازدواج کرده است که با فرزندان خود با هم زندگی می کنند و به عنوان واحد شالوده ای در حیات اجتماع است که در آن مناسبات جسمی، روانی، اقتصادی، اخلاقی و غیره، به هم گره می خورد. به این دلیل که خانواده بین والدین و بین نسل ها پیوند برقرار می کند، اهمیت به سزایی در زندگی اجتماع بشری دارد، خانواده، واحدی اجتماعی با ابعاد گوناگون است که به دلیل اهمیت و جایگاه ویژه اش از قدیم مورد توجه بوده است. از یک سو،ارتباط و کنش متقابل خانواده با اجزا و نهادهای دیگر جامعه که موجب پویایی پیشرفت آن می شود و از سوی دیگر دگرگونی و تغییر آن در طول اعصار و قرون متمادی، ما را بر آن داشته که به مطالعه این واحد اجتماعی در غرب بپردازیم. پیش فرض ما این است که خانواده در غرب فرو پاشیده است و پایه های آن متزلزل شده است، هنر اسلامی علی رغم گذشت زمان و در طی گذر تاریخی دارای هویتی یکسان بوده که همانا توجه به ذات اقدس باری تعالی است. هنرمند مسلمان بااین هدف و با توجه قلبی و خلوص نیت، همیشه و در هر کجا که توانسته با خلق آثار ماندگار هنری، در تمامی رشته های مربوط به هنراسلامی، متذکر خداوند منان گردیده و درآفرینش آثار هنری به این هدف متعالی دست یافته است. این اعتقاد به وحدانیت خداوند در تمامی گستره و عرصه ی هنر اسلامی به وقوع پیوسته، به طوری که تمامی آثار هنری فوق دارای یک وجه مشترک و هویت مخصوص به خود بوده که در ادیان دیگر این وجه مشترک دیده نمی شود، از طرفی، اعتقاد به دین باوری اسلامی در اوایل شکل گیری اسلام، و بیان حرفی نو از دینی ظهور، نیازمند ابزارهای مختلفی برای این انتقال بود. هنر و آن هم در یک چارچوب دینی وبا اعتقادات اسلامی که به طور اخص هنر اسلامی نامیده می شود باعث گردید تا هنر اسلامی به تدریج با تأثیر از فرهنگ های پیشین در ابتدای امر ظهور و به مرور با جذب گزینش این هنرها به یک زبان بیان مخصوص به خود دست یافته و برای خویش هویت پیدا کند. هنراسلامی ضمن حفظ هویت خویش، تحولات به وجود آمده در آن را در جهت تکامل و رشد خود، که همانا «به سوی خداست» است، هدایت نموده است.
Keywords:
Authors
ماندانا گودرزی
استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور ،ایران
مینا دوستی
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم تربیتی دانشگاه پیام نور ، ایران