رفتار ساختمانهای با سیستم مهاربندی ضربدری ویژه تحت بارگذاری لرزه ای

یکی از مرسوم ترین سیستمهای سازه ای که از سالیان پیش در سازه های ساختمانی استفاده میشود و امروزه نیز کاربرد بسیار گسترده ای دارد، سیستم باربر جانبی مهاربند همگرای ضربدری در سازه های فولادی می باشد. این سیستم از جهت های مختلف توسط محققین مورد بررسی و ارزیابی قرارگرفته است. یکی از مسائلی که در رابطه با این نوع سیستم در تحقیقات مختلف مورد بررسی قرارگرفته است، تاثیرگاستپلیت اتصال مهاربندها به سازه میباشد، که نشان میدهند اتصالات دارای گاستپلیت های مرسوم، دیگر به صورت مفصلی کامل رفتار نمی کنند و حتی در برخی موارد نزدیک به گیردار رفتار میکنند. بااین وجود امروزه اکثر طراحان این اتصالات را به صورت مفصلی در نظر می گیرند. در این پژوهش اثر گیرداری این تیرها بر رفتار کلی سازه و مقایسه آن باحالت مفصلی فرض شدن آنها همزمان با تغییر ارتفاع موردبررسی قرارگرفته است. برای این منظور یک سازه ده طبقه با فرض گیردار بودن اتصالات و مفصلی بودن آنها در ابتدا با استفاده از آیین نامه های مرسوم طراحی شدند. سپس با استفاده از تحلیل غیرخطی بار افزون، رفتار غیرخطی این سازه ها موردبررسی و ارزیابی قرار گرفت. نتایج بررسی های انجام شده نشان داد که گیردار بودن این اتصالات میتواند منجر به تغییراتی جدی در رفتار کلی و المانهای سازه شود و حتی در صورت فرض مفصلی بودن این اتصالات و داشتن رفتار گیردار در واقعیت، میتواند منجر به ضعیف تر بودن مقطع طراحی شده نسبت نیاز واقعی سازه و مخاطرات حاصل از آن شود. همچنین مشاهده شد که این اثر میتواند رفتار پیش بینی شده سازه از منظرهای مختلف، مانند دریفت، برش پایه،جابجایی، توزیع نیرو، شکل پذیری و سایر مشخصات رفتاری سازه را با خطا همراه سازد.

Keywords:

فولاد , سیستم باربر جانبی , مهاربندی همگرا , اتصالات تیر به ستون , شکل پذیری