اثر بخشی معنویت درمانی بر کیفیت زندگی سالمندان شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر معنویت درمانی بر کیفیت زندگی سالمندان اصفهان بود. روش این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزارگردآوری اطلاعات عبارت بود از پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL-BREEF) و پرسشنامه هوش معنوی کینگ با اجرای پرسشنامه هوش معنوی روی 71 نفر از سالمندان 40 نفر از سالمندان سرای سالمندان اصفهان که نمره پایینی در هوش معنوی کسب نمودند به روش نمونه گیری غربالگری انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه 20 نفر آزمایش و 20نفر کنترل جای داده شد.معنویت درمانی به صورت گروهی طی 8 جلسه 60 دقیقه ای برای گروه آزمایش انجام گرفت که بعد از پایان جلسات از دو گروه پس آزمون به عمل آمد و مرحله پیگیری بعد از گذشت 3ماه اجرا شد. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از کوواریانس چند متغیره انجام گردید. نتایج نشان داد که تفاوت گروه کنترل و آزمایش از نظر کیفیت زندگی در مرحله پس آزمون معنا دار بوده است.

Keywords:

معنویت درمانی , کیفیت زندگی , سالمندان