تاثیر رهبران، مدیران و فرهنگ سازمانهای سمی بر عملکرد سازمان و کارکنان

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: English
View: 410

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IBAEONF02_371

تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1399

Abstract:

تمرکز دنیای تجارت معاصر دیگر بر ایجاد سازمانی پایدار نیست بلکه به دنبال افزایش سود مداوم به هر قیمتی است. اکنون سازمانها در تلاش هستند تا راه های جدید و خلاق را برای دستیابی به اهداف مالی خود بیابند. در کنار این راه های جدید و خلاق حرص سهامداران فرهنگ سمی را در سازمانها ایجاد کرده است. گاهی این راه ها و نگرشها باعث ایجاد تاثیرات زیانبار و غیر قابل جبرانی در سازمان میشود. واضح است که سازمانی سمی بدون رهبران سمی نمیتواند وجود داشته باشد، اما قابل درک است که برای سمی ماندن سازمانهای سمی نیز نیاز به شرایط خاصی است. در این محیط، هم رهبران و هم کارکنان به خاطر دستاوردهای کوتاه مدت خود پاداش می گیرند که منجر به افزایش رقابت بین کارکنان، اعمال غیر اخلاقی و بی اعتنایی به همکاران میشود. در همین راستا، هدف این پژوهش بررسی تاثیرات این نگرشها و دیدگاه ها بر عملکرد و کارکنان سازمانها است. در ابتدا به مطالعه مبانی مطرح شده در این حوزه پرداخته شد. سپس، نحوه شناخت مسمومیت و عواقب وجود آن در سازمان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که رهبر یا مدیر سمی نه تنها به عملکرد سازمان آسیب میرساند بلکه رفتار خود را در دیگران گسترش میدهد. به عبارتی، رهبر سمی در سازمانی سالم دوام چندانی نخواهد داشت. از طرفی، به نظر میرسد فرهنگ )سیستم ارزشها( سازمان وابسته به رفتار همه گروه های درون سازمان است و هر یک از کارکنان در سازمان با نگرش، ادراک و شخصیت خود وارد آن سازمان میشوند. از اینرو، زمانی که کارکنان در گروه های سمی و یا در سازمانهایی با مدیران یا رهبران سمی قرار می گیرند نه تنها عملکرد کارکنان و سازمان تحت تاثیر قرار میگیرد بلکه این خط مشی ها بر روی رفتار و نگرش کارکنان تاثیر خواهد داشت. بدیهی است، هرچه گروه و یا فرد سمی در سطوح بالاتر سازمان قرار داشته باشد، آنها میتوانند تاثیر بیشتری در فرهنگ سازمان بگذارند.

Authors

سیدمجتبی حسینی بامکان

استادیار گروه مدیریت صنعتی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری، دانشگاه یزد، ایران

جواد رحیم

دانشجوی دکتری مدیریت صنعتی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری، دانشگاه یزد، ایران

عارف طغرالجردی

کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری، دانشگاه یزد، ایرا ن