موانع اعتبار شرط عدم مسئولیت در حقوق ایران
Publish place: 4th International Conference on Religious Research, Islamic Science, jurisprudence and law in Iran and Islamic World
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 639
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RICCONF04_063
تاریخ نمایه سازی: 24 آبان 1399
Abstract:
یکی از ضمانت اجرای های اصلی نقض قرارداد، جبران خسارات وارده بر زیان دیده است. ممکن است طرفین عقد أراده نمایند که میزان مسئولیت و یا میزان خسارات قابل جبران را خودشان در ضمن قرارداد تعيين و شرط نمایند. شرط عدم مسئولیت به عنوان یکی از شروط تغيير دهنده میزان مسئولیت، با هدف رفع و از بین بردن مسئولیت احتمالی آینده متعهد، در قرارداد درج می شود و موجب می گردد که در صورت نقض قرارداد، مسئولیتی متوجه متعهد نگردد. در رابطه با صحت و سقم شرط عدم مسئولیت، بحثها و تردیدهای زیادی در حقوق ایران مطرح شده و صحت آن با چالش هایی همچون مغایرت با نظم عمومی و قواعد امری مسئولیت و مخالفت با مقتضای ذات عقد و اختیاری شدن اجرای تعهد و اسقاط ما لم يجب و مجهول بودن شرط عدم مسئولیت روبرو گردیده و در برخی موارد همانند قراردادهای مصرف، قانونگذار صراحتا شرط عدم مسئولیت را باطل اعلام نموده است و در مورد بطلان شرط عدم مسئولیت در صورت نقض عمدی قرارداد با نقض ناشی ار تقصیر سنگین نیز اجماع وجود دارد و نیز شرط عدم مسئولیت مخالف حقوق مصرف و حقوق رقابت معتبر نمی باشد.
Keywords:
Authors
عادل عباسی
استادیار گروه حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه – وکیل دادگستری