اثربخشی آموزش ارتباط بدون خشونتNVCبر طرحواره های ناسازگار اولیه و تاب آوری
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 396
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICPE06_022
تاریخ نمایه سازی: 2 آذر 1399
Abstract:
در زندگی امروزی با گسترده شدن ارتباطات نیاز است تا نحوه برقراری ارتباط مناسب را آموزش دید تا بتواند در رابطه با دیگران بهتر عمل نمود. پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی آموزش ارتباط بدون خشونت (NVC) بر طرحواره های ناسازگار اولیه و تابآوری دختران جوان پرداخته است. روش مورد استفاده در این پژوهش بر حسب هدف کاربردی و از نظر گرداوری داده ها از نوع نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و گمارش تصادفی آزمودنیها بوده است. برای دستیابی به این هدف ٣٠ نفر از دختران مجرد(٢٠-٣٠ سال) مراجعه کننده به یک مرکز آموزشی (خانه فرهنگ ولیعصر منطقه ١٥ شهر تهران) به روش در دسترس انتخاب شدند و پس از تکمیل پرسشنامههای طرحواره یانگ (١٩٨٨) و تابآوری کانر و دیویدسون (٢٠٠٣) در دو گروه آزمایش (١٥ نفر) و کنترل (١٥ نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت ٨ جلسه با استفاده از پروتکل ارتباط بدون خشونت آموزش داده شدند اما در گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت ننمودند. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامهها از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کواریانس چند متغیره ((ANCOVA) انجام یافت. نتایج آزمون فرضیه پژوهش نشان داد که آموزش ارتباط بدون خشونت در بهبود و رفع طرحواره های ناسازگار اولیه و افزایش تابآوری دختران جوان تاثیر معناداری٠٥,٠>P داشته است. نتایج حاصله نشان میدهد با آموزش ارتباط بدون خشونت دختران جوان میتوانند بر رفع طرحواره های ناسازگار و افزایش تابآوری اقدام نمایند و از آن به عنوان پیشگیری در زندگی مشترك در آینده استفاده نمود.
Keywords:
آموزش ارتباط بدون خشونت (NVC) , طرحوارههای ناسازگار اولیه , تابآوری , تحلیل کواریانس چند متغیره
Authors
فاطمه صفری
کارشناسی ارشد، مشاوره و راهنمایی، دانشکده رفاه، تهران، ایران
سیده مریم پورموسوی
کارشناسی ارشد، مشاوره و راهنمایی، دانشکده رفاه، تهران، ایران