مبانی کیفر زدایی از جرایم اطفال و نوجوانان در ماده ی ۹۱ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲

کیفر زدایی از جرایم اطفال و نوجوانان موضوعی تخصصی و مهم است که در فقه و حقوق ایران، جایگاه ویژه ای به خود دیده است و قانونگذاران را بر آن داشته تا با تأسی از منابع فقهی به تقنین مقررات بپردازند. از سوی دیگر در نظریات کیفر شناختی، کیفر زدایی در کنار سایر نظریات در راستای حقوق اطفال و نوجوانان مورد مطالعه قرار گرفته است. یکی از مهمترین مقرراتی که می توان در راستای موضوع کیفر زدایی اشاره داشت ماده ی ۹۱ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ می باشد که قانونگذار به طور نسبی با توجه به شرایط موجود به کیفر زدایی پرداخته است و قواعد فقهی همچون «تدرأ الحدود بالشبهات» را می توان مورد بررسی قرار داد. نظریه ی كيفر زدایی در جرایم اطفال و نوجوانان بر آن است که تا حد امکان از مجازات های اینگونه افراد، پیشگیری نماید و بر پایه ی این نوع پیشگیری، نظریات دیگری همچون قضازدایی، جرم زدایی، عدالت ترمیمی و برچسب زنی را نیز می توان مورد تحلیل و بررسی قرار داد. على هذا در ماده ی ۹۱ به طور مطلق، کیفر زدایی مورد توجه قانونگذار نبوده است وليکن به طور نسبی در جرایم حدی و قصاص، نسبت به افراد بالغ کمتر از ۱۸ سال با توجه به مجازات اصلی می توان کیفر زدایی از جایگاه مهمی برخوردار باشد.

Keywords:

کیفر زدایی , مسئولیت کیفری , اطفال , نوجوانان.