بهره‌برداری مقید به امنیت ریزشبکه‌های شعاعی با تکیه‌بر مدل‌سازی آسیب‌پذیری و انعطاف‌پذیری مصرف‌کنندگان

این مقاله مدلی برای بهره‌برداری کوتاه‌مدت مقید به امنیت در یک ریزشبکه شعاعی ارائه می‌دهد. مدل مرسوم امنیت در شبکه‌های انتقال، قابل اعمال به شبکه‌های شعاعی نیست. جایی که خروج خط منجر به جزیره‌ای شدن بخشی از ریزشبکه شده و قطع بار امری طبیعی است. در این مقاله، مفهوم امنیت در ساختارهای شعاعی با استفاده از شاخص‌های زمانی آسیب بار مدل‌سازی شده و تاثیر کنترل بار بررسی می‌گردد. مدل پیشنهادی، محدودیت‌های بهره‌برداریِ حالت پیشامد را در فرایند برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت وارد می‌کند. قیودی همچون تعادل بار و تولید جزیره، حدود مجاز انحراف فرکانس، انرژی موردنیاز برای تداوم تامین بار جزیره بر اساس شاخص‌های آسیب بار و مدت زمانی که نقاط بار قادرند انحرافات فرکانس پس از رخداد پیشامد را تحمل کنند. برنامه‌ریزی ساعت به ساعت منابع، بارها و تبادل توان با شبکه اصلی به‌نحوی صورت می‌گیرد که کمترین آسیب‌پذیری نسبت به پیشامدها ایجاد شده و در این سطح از آسیب‌پذیری بیشترین سود اقتصادی نیز حاصل گردد. اعمال مدل پیشنهادی بر شبکه 123 باسه IEEE و مقایسه نتایج آن با راهبردهای مختلف بهره‌برداری نشان از برتری روش پیشنهادی دارد. به‌نحوی که آسیب بار در این روش حداقل 38% نسبت به راهبردهای دیگر کاهش می‌یابد. تحلیل هزینه و فایده، روش پیشنهادی را از دیدگاه‌های مختلف ارزیابی می‌نماید.

Keywords:

ریزشبکه شعاعی , بهره‌برداری ایمن , آسیب‌پذیری بار , انعطاف‌پذیری بار