اثر بخشی بازی درمانی گروهی بر پذیرش اجتماعی و امید در کودکان مبتلا به سرطان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی درمانی گروهی بر بهبود پذیرش اجتماعی و امید در کودکان مبتلا به سرطان انجام شده است. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و گروه گواه، طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه و جامعه آماری ۳۰ کودک۱۰-۸ ساله مبتلا به سرطان بیمارستان سیدالشهدا شهر اصفهان سال ۱۳۹۳ بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش(۱۵ نفر) و گروه گواه (۱۵نفر) کاربندی شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه پذیرش اجتماعی کودکان (فورد و روبین، ۱۹۷۰) و امید کودکان اشنایدر و همکاران (۱۹۹۷) و نیز بسته آموزشی بازی درمانی گروهی مبتنی بر نظریه های راجرز و لندرث بود که در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای به گروه آزمایش ارائه و داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط تحلیل شد. یافته ها: نتایج حاکی از تاثیر آموزش بازی درمانی گروهی بر پذیرش اجتماعی (۷/۷۱ =P= ۰/۰۰۹ ,F) و امید به زندگی (۹/۵۳ =P=۰/۰۰۵ ,F) و پایداری این تاثیر در مرحله پیگیری بود. نتیجه گیری: پرورش مهارت در دوران کودکی لازمه ای اساسی برای برقراری ارتباط با دیگران و جهان اطراف به شمار می رود، لذا می توان از بازی به عنوان یکی از علل ارتقاء مهارت پذیرش اجتماعی و امید به زندگی در کودکان برشمرد.

Keywords:

بازی درمانی , پذیرش اجتماعی , کودکان سرطانی